Lef Liebig-o est un оттур உள்ளேினர் полنு。

Wat is het?

Het is het schaarse element dat de productiviteit bepaalt.
Dit is de essentie van de Wet van Liebig, ook bekend als het principe van het minimum en is een fundamenteel concept in de agrarische wetenschap en ecologie.

Het is vernoemd naar de Duitse chemicus Justus von Liebig, die het voor het eerst formuleerde in 1840.

Liebig (1803-1973) wordt beschouwd als een van de grondleggers van de organische chemie en een van de vernieuwers van de agrarische chemie.

Wat zegt het?

Hij was de eerste die de samenstelling van de droge stof van planten analyseerde en identificeerde waaruit deze bestaat.

De Wet van Liebig stelt dat de opbrengst van planten beperkt is door de voedingsstof die in een lagere hoeveelheid aanwezig is dan de behoeften van de plant zelf.

Met andere woorden, de factor die in lagere hoeveelheid aanwezig is dan de behoefte bepaalt de groei en productiviteit van een bepaalde teelt.

Bijvoorbeeld, als een plant stikstof, fosfor en kalium nodig heeft om te groeien en vruchten te produceren, maar stikstof is in lagere hoeveelheid aanwezig, dan zal stikstof de groei en productiviteit van de plant beperken.

Ook al zijn andere voedingsstoffen in voldoende hoeveelheid aanwezig, het tekort aan stikstof voorkomt dat de plant zijn groeipotentieel volledig benut.

De Wet van Liebig heeft belangrijke praktische implicaties voor de landbouw.

Om een goede opbrengst van gewassen te verkrijgen, is het noodzakelijk om alle essentiële voedingsstoffen te bieden die de planten nodig hebben.

Bovendien is het belangrijk om een balans tussen de voedingsstoffen te handhaven, zodat tekorten worden vermeden die de productiviteit van de planten zou kunnen beperken.

Heeft de evolutie van landbouwtechnieken invloed gehad op deze wet?

Toen de teelten alleen in open veld plaatsvonden, waren de beperkende factoren die werden beschouwd in wezen alleen de chemische voedingsstoffen en water.

Of ze nu ontbraken of niet beschikbaar waren voor de planten, om verschillende redenen.

Nu met de opkomst van beschermde teelten, binnenteelt en nog meer met teelten met kunstlicht (CEA) zijn er veel meer parameters die we kunnen beheersen en daarom kunnen we het "beperkende tekort" nauwkeuriger identificeren.

Maar het kan ook van andere oorsprong zijn: temperatuur, hoeveelheid en kwaliteit van het licht, koolstof of CO2, zuurstof (in de wortels!).

Het correct identificeren en beheren van de beperkende tekortfactor stelt ons in staat om het gehele productiesysteem efficiënt te beheren en dus minder verspilling te hebben.

En dus... de duurzaamheid van het productiesysteem vergroten!

Matteo Castioni