Lardo d'Arnad Dop e Lardo di Colonnata Igp

Mała introdukcja: obaj noszą nazwę swojej “ojczyzny”. Arnad znajduje się w autonomicznej dolinie Aosty, a Colonnata to lokalizacja w gminie Carrara, w prowincji Massa.

Różnice w smaku obu rodzajów lardo zależą: od jakości świeżego tłuszczu z ciężkiej wieprzowiny, od użytych ziół aromatycznych oraz od procesu dojrzewania. lardo d’Arnad dojrzewa w drewnianych zbiornikach przez średnio 3 miesiące, podczas gdy lardo di Colonnata dojrzewa w marmurowych koniakach w Carrara przez 6 miesięcy.

Podczas degustacji wyczuwalny jest balsamiczny smak larda z Doliny Aosty, dzięki ziołom aromatycznym, takim jak rozmaryn, szałwia, jałowiec i gałka muszkatołowa; oraz delikatny i świeży smak toskańskiego lardo, z lekką nutką pieprzu.

Proponujemy, aby skosztować ich w wersji naturalnej, drobno pokrojone na ciepłych tostach. I voilà, podawane są wspaniałe przystawki, które pozwolą określić, czy bardziej odpowiada ci lardo słodkie, czy balsamiczne.

lardo di Colonnata jest bez wątpienia najbardziej znane. Już znane w czasach starożytnego Rzymu i Longobardów, w których marmur z Carrara był historycznie bardzo wykorzystywany. Od 2000 roku jest Presidio Slow Food, a od 2004 roku jest denominacją IGP. Wędlina o bardzo wysokiej zawartości tłuszczu (na 100 gramów jest 99), z czego jedna trzecia to tłuszcze nasycone. Ale oprócz tej nieco kontrowersyjnej informacji w kontekście diety, warto podkreślić jego smak, miękkość i aromatyczność. To prawdziwa wielozmysłowa podróż, doświadczenie subtelnych smaków, które angażuje jak niewiele innych wędlin. Doskonałe połączenie lardo di Colonnata z czerwonymi winami strukturalnymi, takimi jak Chianti lub Amarone. Warto spróbować z miodami i suszonymi owocami.

Degustacja jest obowiązkowa!
Fabio De Vecchi