Ode aan Italiaanse pasta tussen geschiedenis en kunst.

A Gragnano, in de prachtige vallei van de molens die de Lattari Bergen opklimt, is het water al meer dan 600 jaar de magie van Spaghetti en Maccheroni. Op het plein van San Leone verzamelt de monumentale fontein uit 1604 het water dat van de toppen komt en kan het in al zijn puurheid en zoetheid worden geproefd. De Italiaanse pasta ontstaat precies tussen de smalle straatjes die zijn gebouwd om een openlucht drogerij te creëren. 

De pasta: een Napolitaanse mythe die met zijn verschillende vormen de wereld heeft veroverd. Er zijn veel anekdotes en beroemde beelden verbonden aan dit eenvoudige product van de natuur en de arbeid van de mens. Hoe kunnen we de beroemde grap van Alberto Sordi in de film Un americano a Roma vergeten, “Macaroni… je hebt me uitgedaagd en ik zal je vernietigen! Macaroni, ik ga je opeten!” Wie vergeet de handen van Totò die de zakken vullen met spaghetti in tomatensaus in de film Miseria e Nobiltà? Federico Fellini zei, terwijl hij zichzelf voor het Castel dell’Ovo in Napels vertelde, geniaal “het leven is een combinatie van pasta en magie”. Iemand met Napolitaans bloed zoals Sofia Loren heeft nooit haar gastronomische oorsprong verwaarloosd en zei vaak “alles wat je ziet, heb ik te danken aan de spaghetti!” 

Wie de geschiedenis van de Italiaanse keuken liefheeft, kan de strijd tussen Giacomo Leopardi en de Napolitaanse zanger Gennaro Quaranta niet vergeten. Leopardi beweerde in 1835, in enkele zinnen van de compositie I Credenti, al zijn minachting voor het Napolitaanse volk vanwege hun liefde voor pasta. 
“...alles ten nadele van mij
schaft Napoli aan om de verdediging
van zijn maccheroni; hij die de maccheroni
voor het sterven prefereert, die lijdt te veel”
Gennaro Quaranta antwoordde hem met de hele finesse van de snijdende Napolitaanse ironie, die veel te lachen geeft. 
“O sublieme Zanger van Recanati,
die, vloekend tegen de Natuur en het Lot,
in je zelf zocht met afschuw.
Maar als je van de Maccheroni had gehouden
meer dan boeken die zwarte humor maken,
had je de bittere kwalen niet geleden...”

Spaghetti & Mandolino heeft vanaf het begin geprobeerd om de klant een breed scala aan pasta aan te bieden, omdat het de hoeksteen van de typische Italiaanse gastronomische cultuur vertegenwoordigt. Eindelijk kunnen we jullie het oude verhaal van de echte Italiaanse pasta vertellen (ken je het verhaal van de pasta van Gragnano?) met het historische Pastificio Mulino di Gragnano en de modernere evolutie van de pasta uit de groene valleien van de Dolomieten van Fassa, met de Pastificio Felicetti (hier presenteren we een beetje geschiedenis en formaten van Felicetti). We hebben nobele pastifici uit de Marken gekozen, zoals dat van de familie Columbro en we zijn bezig met het toevoegen van een nieuwe realiteit met een volledige keten uit Piemonte. 

En tot slot, geef ons een beetje populaire Italiaanse cultuur, (niets te maken met Leopardi die eerder werd genoemd) die ik zou vertegenwoordigen aan de hand van een prachtige zin van Catherine Deneuve: “Italianen hebben maar twee dingen in hun hoofd: het andere zijn de spaghetti”. Niets meer toe te voegen.

S&M