Thee in bladeren of in zakjes? Twee redenen voor een goede kop.

Thee is de op één na meest geconsumeerde drank ter wereld na water en het heeft een millennia oude geschiedenis, zo oud als de Chinese cultuur. Door de eeuwen heen werd gedacht dat het het geheim van de lang levenden was en het is een bron van inspiratie geweest voor velen, tot het punt dat men de bereiding ervan een echte kunstvorm beschouwde. Maar waar men vroeger thee maakte door de bladeren direct in heet water te laten trekken, kunnen we deze drank vandaag de dag bereiden met thee in theezakjes. Welke van de twee moeten we kiezen, vraagt u zich misschien af? Wij antwoorden dat het twee “denkrichtingen” zijn.

De geschiedenis van de theezak is tamelijk recent: hij werd in 1904 uitgevonden en was oorspronkelijk van zijde. De uitvinder was Thomas Sullivan, een importeur uit New York die de drank ook onder kleine distributeurs wilde verspreiden. Hij stuurde de zakjes naar zijn klanten als monsters om hen de keuze te laten maken voor een bestelling, maar het was voor hen natuurlijk om deze direct in het water te dompelen om de infusie te proeven. Zo ontstond de “theezak”. Maar het was pas in 1950 dat de moderne theezak werd gecreëerd: een Duits bedrijf ontwikkelde het ontwerp van de dubbelzijdige zak die een snelle infusie en een acceptabele kwaliteit garandeerde, ideaal voor degenen die een infusie wilden maken maar geen tijd hadden om het volgens de regels te doen. Sinds de jaren zeventig heeft een industrie uit Bologna belangrijke verbeteringen aangebracht aan de theezak en is het tegenwoordig de nummer 1 producent ter wereld.

Kiezen of men thee in bladeren of in een zakje drinkt betekent beslissen of men meer waarde hecht aan snelheid en gemak, dan aan de puurheid van de handeling en de smaak. Het is essentieel om het product te kiezen en te weten wat erin zit: het filter bevat meestal de poeders en de fijnste delen van de bladeren, en het tannine wordt in te grote en zeer snelle hoeveelheden vrijgegeven. Het zou gepast zijn, om een thee bijna in zijn natuurlijke staat te kunnen proeven, theezakjes alleen te nemen als ze stukken bladeren in plaats van poeder bevatten.

De kwaliteit van een infusie met bladeren is zeker beter dan die van een zakje, deels om de vreugde om te zien hoe de bladeren veranderen van voor naar na de infusie, deels om de kleur te bewonderen, om de geur en het aroma die zij uitstralen te voelen, omdat men de juiste persoonlijke hoeveelheid kan doseren, maar vooral omdat, eenmaal opgelost in water, ze de infusie hogere niveaus van antioxidanten en andere heilzame verbindingen afgeven.

Door kleine metalen filters te gebruiken, is het mogelijk om dus 100% te genieten van de smaak en de eigenschappen van de thee, maar er zijn puristen die, net als de oude Chinezen, de bladeren laten zinken, stijgen en vrij drijven in het warme water. Ook George Orwell was ervan overtuigd dat dit de beste praktijk was: in 1946 schreef hij een essay getiteld "een goede kop thee", waarin hij uitlegde dat thee “direct in contact met de theepot moet komen, geen zakjes of andere middelen die het opsluiten”. Verder herinnerde hij er echter aan, “hoe complicated het is”, omdat de theeceremonie geduld en zorgvuldigheid vereist. Een kop van deze infusie kan een van de meest ontspannende en aangename toevluchten zijn van de stress van het leven, maar kan ook vervelend bitter, smaakloos worden, of zijn eigenschappen verliezen als het op de verkeerde manier wordt bereid.

Een ander verschil tussen een infusie van thee in een zak en een infusie van thee in bladeren is dat in de zak de bladeren tot poeder zijn vermalen, wat een samentrekkende smaak geeft, reden waarom men spontaan suiker toevoegt. Voor de beste thee is er geen zoetstof nodig, integendeel, het toevoegen ervan zou de smaak bederveren.

Let op het water dat je gebruikt voor beide infusies: voor de bereiding van thee moet het water licht zijn en een laag residu hebben. Het verschil tussen twee gelijke theeën die in verschillende wateren zijn geïnfuseerd is enorm: hoe zwaarder en mineraler het water is, hoe troebeler en vlakker de thee zal zijn.

Wij van Spaghetti & Mandolino hechten veel waarde aan de kwaliteit van de thee en hebben voor jullie enkele nieuwe producten van een zeer interessante organisatie: Altromercato, de belangrijkste fair trade organisatie in Italië die praktijken van sociale economie ontwikkelt voor duurzame ontwikkeling. De theeën van Altromercato komen van plantages in India en Sri Lanka, waarvan sommige biologisch zijn. We nodigen u uit om de kwaliteit te ervaren door te genieten van een heerlijke kop zwarte thee, groene of witte. Natuurlijk let je op het ritueel van de bereiding, want we herinneren je eraan: “het is een ingewikkelde zaak”.
 

S&M