De beste rode wijnen

Vandaag worden in Italië uitstekende rode wijnen geproduceerd in alle regio's, waaronder: Toscane, Veneto en Piemonte die wereldwijd bekend en gewaardeerd worden om hun grote rode wijnen. Elke regio kenmerkt zich door de productie van producten met verschillende benamingen zoals: Brunello di Montalcino, Chianti, Amarone en Barolo om er maar een paar te noemen.

Rode wijn: productiemethoden

Maar hoe wordt een rode wijn geproduceerd? Rode wijn wordt verkregen door de fermentatie van druiven met een rode schil. Tijdens de maceratie zorgt de aanraking van de most met de schillen ervoor dat stoffen in de schillen (anthocyanen) en in de pitten in de vloeistof migreren, waardoor het product de juiste en kenmerkende kleur en aroma krijgt. De maceratie kan meer of minder lang duren; bij een korte maceratie (5/6 dagen) hebben we zeer jonge wijnen die rijk zijn aan kleur, omdat de anthocyanen in de eerste dagen aan de most worden overgedragen, terwijl we bij een lange maceratie (ongeveer 20 dagen) belangrijke wijnen krijgen die geschikt zijn voor langdurige veroudering. De lange maceratie is intrigerend omdat het niet genoeg is om alleen de analyse uit te voeren, het is nodig om te proeven, en dit is de charme, de mens die in harmonie komt met de wijn.

Laten we nu de belangrijkste fasen van de rode wijnbereiding uitleggen. Om te beginnen: ontstemmen om de steel te verwijderen en pletten van de trossen op een zachte manier. We gaan verder met alcoholische fermentatie waarbij we de most en de schillen in contact brengen; de gisten vermenigvuldigen zich en beginnen de fermentatie, wat zorgt voor een tumultueuze beweging van de schillen, die door de vorming van kooldioxide die ontstaat uit de omzetting van suikers naar boven worden geduwd.

De turbitatie: ondergedompelde fermentatie en het weer omhoog brengen om te voorkomen dat de schillen bovenop gaan zitten. De persen: de wijn wordt gescheiden van de dreggen en de schillen. Na het persen rust de wijn een paar dagen in tanks om alle vaste delen te elimineren. De malolactische fermentatie die het appelzuur omvormt in het zachtere melkzuur om een verzachting van de smaak te bepalen. De rijping kan kort zijn (een paar maanden) of lang (een paar jaar), afhankelijk van het product dat men wil verkrijgen en van de grondstof die wordt gebruikt, namelijk de druiven van begin. De container waarin de rijping plaatsvindt, beïnvloedt het uiteindelijke resultaat.

Roestvrijstalen tanks: gebruikt voor korte rijpingen, staal voegt niets toe en haalt niets weg, het behoudt de eigenschappen van de wijn. Cementen tanks: gebruikt voor korte-lange rijpingen, cement respecteert de eigenschappen van het product, heeft een goede thermische isolatie en een absolute afwezigheid van elektrostatische ladingen. Houten vaten: gebruikt voor lange rijpingen, waar het product een evolutie en een grote uiteindelijke structuur nodig heeft. De porositeit van het hout zorgt voor zuurstoftoegang en geeft het begin van een reeks reacties die ervoor zorgen dat anthocyanen zich verbinden met de tannines, waardoor de wijn zachter en intenser van kleur wordt.

Het flesmontage vindt plaats aan het einde van de rijping, waarvan de minimale duur is vastgesteld door de regels van de DOC. Voor sommige wijnen is er een verdere rijping in de fles voorzien, in deze fase wordt de rijping "reductief" genoemd omdat deze plaatsvindt in afwezigheid van zuurstof. Gedurende deze fase zijn temperatuur, het soort kurk, en eventuele blootstelling aan licht bepalend voor de ontwikkeling van een aangename bouquet. Het product, eenmaal ingeschonken, heeft verschillende tinten rood die afhankelijk zijn van de kenmerken van de druivensoort waarvan de druiven komen, van de rijpmethode waaraan de wijn wordt onderworpen en van de regio waar de wijnstok is geteeld.