Pachino, Datterino en Piennolo de Vesuvio: de soorten Italiaanse tomaten

Rode en smakelijke tomaten zijn een gerecht dat bijna onmogelijk te associëren is met de Italiaanse gastronomische cultuur, pizza, caprese, saus voor de duizenden pastavormen die onze voorgerechten bevolken. En toch komen deze kleurrijke en sappige groenten zelfs van een ander continent, waar ze eeuwen geleden vandaan kwamen om te verblijven en te

acclimatiseren.

Sicilië en het Zuiden in het algemeen zijn de eerste geboorteplaats van tomaten, wat mede mogelijk wordt gemaakt door het milde en zonnige klimaat: enkele van de bekendste soorten cherrytomaatjes komen uit het oude Trinacria, dat we in het artikel van vandaag zullen beschrijven.

Pachino-tomaten

Kinderen uit de IGP-regio Pachino, Noto, Rosolini en Ispica zijn Pachino-tomaten onderverdeeld in vier soorten — kersen, ribben, gladde ronde tomaten en trossen — die in de jaren 80 kunstmatig zijn geselecteerd door Hazera Genetics. Samenvattend: een Amerikaanse groente is 'gerenoveerd' door een Israëlisch bedrijf en sinds 2003 een Siciliaanse IGP. Niet slecht, voor een voedingsmiddel dat als normaal wordt beschouwd en als vanzelfsprekend wordt beschouwd!

De eerste Pachinos hadden aanvankelijk ook hun eigen naam: Naomi en Rita, twee soorten die niet langer op de markt verkrijgbaar zijn, maar „moeders” van het toekomstige succes van deze ronde delicatessen, die op het hele schiereiland geliefd en gewaardeerd worden.

Datterini-tomaten

Van Aziatische oorsprong is het echter het kruis dat aanleiding gaf tot de dadeltomaat, die zoeter, sappiger en met een dikkere schil is dan zijn „collega's” van kersen. Hoewel ze niet duidelijk van elkaar gescheiden zijn door vormen, kunnen de dadels niet worden verward met hun neven en nichten uit Pachino vanwege hun organoleptische eigenschappen,

die enigszins verschillen in de subvariëteiten.

We vinden dan de vuurvliegtomaten, die 35-45 gram wegen; de Datter-tomaten, zoeter dan gemiddeld; de Mandurio-tomaat, die zeer veelzijdig is wat betreft rijping en oogst.

Tomaten uit Piennolo de Vesuvio

Campaniaanse tomaten, waarvan bekend is dat ze in 2009 een BOB-erkenning hebben gekregen. De exemplaren van deze variëteit Mill werden oorspronkelijk onderscheiden omdat ze gemakkelijk te telen, te bewaren en te consumeren waren onder conservering, in een tijd waarin het belangrijk was om de landbouwbehoeften te stroomlijnen en om een product in voorraad te kunnen hebben.

Ook wel „bergtomaten” genoemd, zijn diepzeeproducties in het grootstedelijk gebied van de stad Napels, in de gemeenten Boscoreale, Somma Vesuviana, Torre de Greco, Portici, Ercolano, Torre Annunziata, Trecase, Cercola, Ottaviano, Massa di Somma, Boscotrecase, San Giorgio a Cremano, San Giuseppe Vesuviano, San Sebastiano al Vesuvio, Terzigno, Sant'Anastasia en Pollena Trocchia.