Οι Κυριακές το βράδυ στην Αμερική οι οικογένειες συγκεντρώνονται για μια τελετή που ονομάζουν μπάρμπεκιου.
Στην Ιταλία η σχάρα, στη Βενετία η «gradela», παντού η φωτιά, ενώνει την επιθυμία να είμαστε μαζί και να ζούμε τις συναισθηματικές στιγμές του καλοκαιριού στον αέρα.
Σε κάθε οικογένεια και σε κάθε παρέα φίλων υπάρχει πάντα ο γκουρού της σχάρας. Ωχ, πώς το κατάφερε ο Mario, δεν υπάρχει κανείς άλλος έτσι. Ω, ο Franco είναι σίγουρα πιο εκλεπτυσμένος. Μα τι λέτε... για το μυαλό του Gino; Θέλουμε να μιλήσουμε γι' αυτό...; Και έτσι συνεχίζεται... με καλό καιρό οι σχάρες και οι έμπειροι σεφ εκρήγνυνται.
Συνήθως διακρίνονται οι φωτιά, οι ειδικοί στη ξυλεία, τη κάρβουνα και τις φλόγες. Μπορεί επίσης να υπάρχουν οι έμπειροι μάγειρες στη προετοιμασία κρέατος και λαχανικών για ψήσιμο (εδώ μπαίνουμε στο πεδίο των μυστικών που ο καθένας έχει...), έπειτα υπάρχουν οι κουβέντες των ντενεκέδων που παρακολουθούν και η υπομονή εκείνων που πρέπει να προετοιμάσουν το τραπεζομάντιλο, πιάτα, μαχαίρια και ποτήρια... ενώ δεν μπορεί να λείπει ο ειδικός κρασιών. Αυτός που ανοίγει πρώτος για να δει αν μυρίζει φελλό. Αυτός που αρχίζει να αναφέρει ετικέτες και επιλογές με βάση την ποιότητα του κρέατος, του τύπου των πιάτων κ.λπ... Απλά ο σωματοφύλακας, πιο ή λιγότερο επαγγελματίας ή «de noantri».
Λοιπόν, ποια κρασιά θα ταίριαζαν; Καταρχάς δεν πρέπει να υποτιμούμε τη σχάρα. Και αν μιλάμε για κρέας, δεν σκεφτόμαστε μόνο για
κόκκινα κρασιά. Αντίθετα. Στον αέρα πάντα ταιριάζει ένα φρέσκο και μεστή κρασί με μια ωραία φρουτώδη και αρωματική νότα. Τι λέτε να ξεκινήσουμε με μια ωραία φυσαλίδα; Ίσως μια ωραία
Valdobbiadene Prosecco DOCG ή, πιο απλά, ένα
Prosecco DOC.
Είναι ωραίο και φρέσκο, αναζωογονητικό και ταιριάζει κυρίως με ψητά λαχανικά. Στη συνέχεια θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ένα καλό αλμυρό και αλμυρό κρασί όπως ένα Lugana, ακόμα και με δομή για να συνδυαστεί με το κρέας ή ένα εξαιρετικό Arneis langarolo.
Εάν στη σχάρα προσθέσουμε ορισμένα αλλαντικά της ιταλικής παράδοσης γιατί όχι ένα ωραίο Dolcetto ή ένα
Barbera ελαφρώς φρέσκο; Ή ένα
Bardolino με μπαχαρικά ή ένα Valpolicella Ripasso πάντα σε θερμοκρασία 10 – 12 βαθμών.
Με το κρέας όπως μπέικον και λουκάνικα ένα ωραίο συνοδευτικό θα ήταν επίσης ένα όμορφο
Lambrusco φρέσκο και αφρώδες. Για το αρνίσιο παϊδάκι ή το μαριναρισμένο κοτόπουλο μια ελαφρώς όξινη φυσαλίδα όπως ένα ωραίο
Durello Fattori σε αυτή την περίπτωση, ή ένα Lugana Spumante. Για παϊδάκια χοιρινού και μπριζόλες κρασιά με καλή οξύτητα. Για μια κοπή ή ένα φιλέτο στη σχάρα, πιο σημαντικά κόκκινα κρασιά,
Valpolicella Superiore, Nebbiolo, ένα διεθνές μείγμα.
Δεν είναι λοιπόν τόσο αυτονόητο ότι με τη σχάρα κάθε κρασί είναι κατάλληλο. Ah, αν είστε καλοί με τις στάχτες και χρησιμοποιείτε την βραζιλιάνικη τεχνική του churrasco, ψήστε ανανά με ζάχαρη καρύδας και κανέλα που πασπαλίζεται στην επιφάνεια. Αντί για το τέλος συνδυάστε ένα
Recioto φρέσκο από Soave DOCG ή ένα Passito πάντα φρέσκο... μια όμορφη κατάληξη για μια αιώρα που δεν θα έπρεπε ποτέ να λείπει!
S&M
