Πίνα πασουάλη, ένα γλυκό της παραδοσιακής πασχαλινής γιορτής, χαρακτηριστικό των κεντρικών και νότιων περιοχών της Ιταλίας. Πρόκειται για μια λαχταριστή καραμελωμένη τσιμπητή, που είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για πρωινό. Σύμφωνα με την παράδοση, παρασκευάζεται κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προηγείται της Πάσχας, και είναι γνωστό ότι διατηρείται για αρκετές μέρες, παραμένοντας πάντα μαλακή και υπέροχα αρωματική.
Δεδομένου ότι είναι διαδεδομένη σε διάφορες περιοχές, μερικές συνταγές της Πίνας Πάσχας μπορεί να έχουν παραλλαγές, όπως για παράδειγμα η προσθήκη γλυκαντικών, κυρίως από πορτοκάλι, που προσφέρει στο γλυκό μια ακόμα πιο έντονη αίσθηση αρώματος!
Η Πίνα πασουάλη έχει ορισμένες παραλλαγές ονόματος και συνταγής ανάλογα με την περιοχή προέλευσης. Για παράδειγμα, στις Μάρκε, ονομάζεται Crescia, στην Τοσκάνη είναι γνωστή ως Schiacciata di Pasqua. Στην περιοχή της Νάπολης ονομάζεται Casatiello dolce, ενώ στη νότια Λάτσιο και στην Ιρπίνια είναι γνωστή ως Πίνα. Σε όλες τις περιπτώσεις, το γλυκό είναι μια ζυμωμένη παραγωγή σε σχήμα τσιμπητής, κανονικά αρωματισμένη με λικέρ και λεμόνι, και καλυμμένη με μια ελκυστική γλάσα, που γίνεται ακόμη πιο λαχταριστή με την προσθήκη χρωματιστών ζαχαρωμένων κομματιών.
Η γεύση αυτού του γλυκού είναι αυτή του κλασικού σπιτικού τσιμπητού, αρωματική, απλή και τέλεια για το πρωινό; Αν και θεωρείται ένα απλό γλυκό, είναι πολύ εκτιμημένο από όλους, μεγάλους και παιδιά, ακόμα και από εκείνους που δεν είναι ιδιαίτερα λάτρεις των γλυκών!
Πίνα της Πασχαλιάς, ένα γλυκό με ζύμη που εργαζόταν για πολύ χρόνο, με πάθος, και που απαιτούσε μακρά ζύμωση. Τώρα έχει μια πολύ πιο γρήγορη προετοιμασία και μπορεί εύκολα να παρασκευαστεί στο σπίτι.
Η Πίνα της Πασχαλιάς έχει μια πολύ βαθιά και ριζωμένη συμβολική σημασία: πραγματικά, αντιπροσωπεύει τον θάνατο και την ανάσταση του Χριστού Σωτήρα. Αυτό το γλυκό, αρχικά, σερβιριζόταν μόνο την ημέρα του Πάσχα; φαινόταν μάλιστα ότι ήταν απαγορευμένο να σερβιριστεί πριν, καθώς μπορούσε να βρεθεί μέσα ένας κροκόδειλος. Φυσικά, αυτό ήταν μια προειδοποίηση που γινόταν στα παιδιά, τα οποία, έλκονται από το γλυκό που παρασκευαζόταν μερικές μέρες νωρίτερα, ήθελαν να το δοκιμάσουν πάση θυσία (μια νόμιμη επιθυμία, δεδομένου ότι κάποτε τα γλυκά δεν ήταν μέρος της καθημερινότητας όπως σήμερα). Πράγματι, γύρω στα '20 και '30, όταν σε πολλές πόλεις οι άνθρωποι ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας, η Πίνα της Πασχαλιάς ήταν το μόνο γλυκό που υπήρχε.
Ακολουθώντας τις γιαγιάδες, η Πίνα γλυκιά πασχαλινή είναι μία τούρτα που απαιτεί πολλή προσοχή στην προετοιμασία της, καθώς αυτή έχει περισσότερα από ένα μυστικά, όπως μια ενεργητική επεξεργασία για να αποκτήσετε μια μαλακή ζύμη και η ένωση των συστατικών με την μαγιά που έχει ξεπεράσει την ωρίμανσή της, γνωστή ως "criscito scriscitato". Παλαιότερα, ήταν η δύναμη των χεριών που δημιουργούσε μια ομαλή ζύμη χωρίς σβώλους, που καθόριζε την επιτυχία του γλυκού.
Ένα άλλο μυστικό που έχουν οι γιαγιάδες είναι να καλύπτουν τη ζύμη με κουβέρτες από μάλλινο ύφασμα, ο μοναδικός τρόπος να την αφήσουν να φουσκώσει σε σταθερή θερμοκρασία και να επιτρέψει στο γλυκό να γίνει πολύ μαλακό. Τέλος, τα αρώματα, δηλαδή οι νότες λικέρ στο γλυκό, συνήθως από άνισο ή ρούμι; αυτή η πινελιά, έστω και με ελαφριά δόση, που το καθιστά μαλακό και ποτέ στεγνό!
Ορίστε η συνταγή για την Πίνα πασουάλη: το πραγματικά ιδιαίτερο γλυκό που θυμίζει το τσιμπητό, ζυμωμένο και πολύ μαλακό! Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να το φτιάξετε, αλλά για ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα πρέπει να δουλέψετε καλά τη ζύμη και να την αφήσετε να ξεκουραστεί ώστε να διπλασιαστεί ο όγκος της.
Για τη συνταγή της Πίνας πασουάλης, χρειάζεστε αλεύρι 00, χοιρινό γράσο, πατάτες, ζάχαρη, αυγά, μαγιά μητέρας ή μαγιά μπύρας, λικέρ όπως άνισο ή ρούμι, ξύσμα λεμονιού; για την επικάλυψη χρειάζονται ζάχαρη, ασπράδι αυγού, νερό, χυμό λεμονιού και χρωματισμένα γλυκά κατά προτίμηση.
Πρώτα απ' όλα, οι πατάτες πρέπει να βράσουν και να λιώσουν. Στη συνέχεια, δημιουργήστε μια πηγή με το αλεύρι στο οποίο θα προσθέσετε τη μαγιά. Μέσα, χτυπήστε τα αυγά με τη ζάχαρη και προσθέστε το χοιρινό γράσο, το λικέρ και το ξύσμα λεμονιού. Ανακατέψτε τα πάντα και δουλέψτε καλά τη ζύμη. Αφήστε την να φουσκώσει για αρκετές ώρες. Μόλις η ζύμη φουσκώσει, βουτυρώστε μια φόρμα και ρίξτε το μείγμα. Αφήστε να φουσκώσει ξανά, μέχρι το μείγμα να φτάσει το χείλος της φόρμας. Σε αυτό το σημείο, ψήστε για μία ώρα στους 170 βαθμούς.
Εν τω μεταξύ, προετοιμάστε την επικάλυψη: ρίξτε το νερό σε μια κατσαρόλα, προσθέστε τη ζάχαρη και ανακατέψτε. Βράστε μέχρι να κάνει η ζάχαρη το εφέ "νήμα". Ρίξτε το αργά στο ασπράδι που έχει χτυπηθεί σε σταθερή κατάσταση, και προσθέστε το χυμό λεμονιού. Μελετήστε καλά τους χρόνους γιατί θα πρέπει να καλύψετε το γλυκό πριν η γλάσα σφίξει! Καλύψτε τη δική σας Πίνα πασουάλη και πασπαλίστε την με πολλά χρωματιστά γλυκά. Μια χαρά για τα μάτια και τον ουρανίσκο!
Η Πίνα Μολιζάνα είναι ένα πραγματικά ιδιαίτερο γλυκό, όπως θέλει η παράδοση της Μολιζάνα και παρασκευάζεται με φυσική μαγιά. Μάλιστα, στο βασίλειο της Νάπολης, η ζύμη εργαζόταν για τέσσερις μέρες, και οι γυναίκες της οικογένειας έδιναν το χέρι κατά τη διάρκεια της εργασίας, για να αποκτήσουν μια τέλεια ζύμη!
Σήμερα, πολλοί χρησιμοποιούν μαγιά σε σκόνη, και αυτό έχει κοστίσει την απλότητα και την καθαρότητα, εκτός από την ποιότητα, που είχε το γλυκό παλαιότερα; η Φούρνος Ρόσα Μαρία Βιττόρια, αντ' αυτού, χρησιμοποιεί ακριβώς τη μητέρα μαγιά, με μια ζύμωση που κυμαίνεται μεταξύ 30 και 48 ωρών, με όλων των σεβασμό στην παράδοση!
Η Πίνα του Φούρνου Ρόσα Μαρία Βιττόρια είναι απλή, χωρίς γλάσα, μια καθαρή έκδοση για να απολαύσετε καλύτερα την απαλότητα της φυσικά ζυμωμένης ζύμης. Έτσι, η Πίνα μπορεί να συνδυαστεί και με αλμυρά: δοκιμάστε την με μια φέτα μπορντώ, είναι εξαιρετική! Αν θέλετε να συνδυάσετε ένα κρασί, είναι προτιμότερο το Gewurztraminer ή ένα Lugana DOC, ή για τη γιορτή, τι καλύτερο από ένα Franciacorta ή ένα Valdobbiadene?
Πίνα πασουάλη, το παραδοσιακό γλυκό της Πάσχας: ιδανικό για να διατηρείτε ζωντανές τις παραδόσεις των παππούδων, με ένα πραγματικά ιδιαίτερο γλυκό!
S&M
✔ Έχετε προσθέσει το προϊόν στο καλάθι σας!
