Μακαρόνια και Φεστιβάλ. Η ομορφιά των Ιταλών στο εξωτερικό.

Το 2014 σηματοδοτεί οριστικά την εδραίωση των ξένων αγορών όσον αφορά την πώληση τυπικών προϊόντων.
Οι φούσκες γίνονται η οικονομική κινητήρια δύναμη ολόκληρης της αγροδιατροφικής βιομηχανίας με ένα συνολικό μέσο αύξηση της τάξης του 22%. Ένα ιστορικό ρεκόρ που προωθείται από τον Prosecco που δεν παύει ποτέ να εκπλήσσει με την ικανότητά του να εισχωρεί στην αγορά.  
Μιλώντας με πολλούς Γάλλους εισαγωγείς, γίνεται ολοένα και πιο σαφές το ενδιαφέρον τους για την ιταλική φούσκα που θέλουν να συμπεριλάβουν και στα μενού τους. Οι εκδηλώσεις στο Parigi de luxe, όπου απολαμβάνεται το Prosecco γίνονται ολοένα και πιο πολλές. Πλέον είναι μια μόδα που δεν γνωρίζει πια προκαταλήψεις ούτε μεταξύ των ξαδέλφων μας από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Οι ιταλικές φούσκες, σύμφωνα με δεδομένα της Istat, πωλούν 300.000.000 φιάλες. Ιδιαίτερες αυξήσεις: η Κίνα με 195%, η Μεγάλη Βρετανία με 50% που ξεπερνά τις Ηνωμένες Πολιτείες με αύξηση της τάξης του 21%. Ένα ανησυχητικό φαινόμενο ωστόσο αναδύεται στη χώρα που λιγότερο το περιμέναμε. Στη Γερμανία, μετά από το Prosecco σε βαρέλι, παρατηρείται η εμπορία απομιμητικών σημάτων όπως το Kressecco ή το Meer Secco.
Η Γερμανία, επίσης, μειώνει την κατανάλωση των φούσκων μας. 
 

Ιταλική σταρ στο εξωτερικό η πάστα!
Εδραιώνεται σε ιστορικές χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιαπωνία. Αυτές οι χώρες καλύπτουν σχεδόν το 60% όλων των εξαγωγών. Ωστόσο, αναδύονται άλλες δυναμικές χώρες, όπως οι χώρες της νότιας Ασίας, ειδικότερα η Νότια Κορέα και η Κίνα. Εξαιρετική απόδοση και από το Ισραήλ με αύξηση 10%. Η Ρωσία παραμένει πάντως το κράτος που παρουσίασε τη μεγαλύτερη αύξηση στις εισαγωγές + 19%.  Η Βραζιλία είναι το νέο σύνορο της Νότιας Αμερικής με σημαντικές αυξήσεις 5%. Αυξάνονται οι τυπικές μορφές και ειδικότερα παρατηρείται αύξηση των τυπικών τοπικών ζυμαρικών όπως το Gragnano και η ζυμαρική προέλευσης Μάρκετ. 
 

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, το 2014 σηματοδότησε μια χρονιά ρεκόρ που υπογραμμίζει την καλή κατάσταση της υγείας της ιταλικής αγροδιατροφικής αριστείας και συγκεκριμένα της ιστορικής πρώτης ύλης της χώρας μας. Μια απόδοση που οδηγεί ολοένα και περισσότερους παραγωγούς να προσανατολίσουν τις τύχες τους στο εξωτερικό αλλά, ταυτόχρονα, να υποστηρίζουν τις εταιρείες που έτσι μπορούν να ελπίζουν στην ιταλική ανάκαμψη.