Spaghetti & Mandolino - home page / Ons tijdschrift / Geschiedenis van Gragnano pasta, de koningin van Italiaans koken.

Geschiedenis van Gragnano pasta, de koningin van Italiaans koken.

De Pasta di Gragnano is een eeuwenoud product, beschouwd als het ultieme symbool van de Italiaanse culinaire cultuur. Ook in het buitenland beroemd, brengt de pasta di Gragnano geschiedenis, traditie en smaak op tafel. 
Restaurant eigenaren en fijnproevers weten goed dat de Pasta di Gragnano een product is dat met een paar eenvoudige ingrediënten in staat is om buitengewone gerechten te creëren en dat weten ze in Gragnano ook goed: semola van durumtarwe en water vormen een deeg dat deskundig wordt bewerkt en vervolgens gedroogd, waardoor een toegankelijk product ontstaat dat Gragnano wereldwijd beroemd heeft gemaakt als de stad van pasta van hoge kwaliteit.
Maar wie kent de geschiedenis ervan? Laten we het samen ontdekken!

 

Pasta di Gragnano: geschiedenis en oorsprong

 

De pasta traditie van Gragnano heeft oorsprongen die teruggaan tot de tijden van de Romeinen. Toen stroomde het water van de Vernotico rivier naar de "Vallei van de Molens", waar het graan werd gemalen en vervolgens door de naburige steden Pompeii en Herculaneum werd gebruikt om brood te maken.
Door de noodzaak van de armere klassen om cheap voedselvoorraden te hebben die snel verzadigen, ontstond een nieuwe productie, die van droge pasta, die het mogelijk maakte om de semola langdurig te bewaren. Maar de pasta di Gragnano, die tot dat moment weinig verspreid was, kreeg in de 16e-17e eeuw succes, een periode waarin, als gevolg van de hongersnood, het essentieel was om voedsel te hebben dat lang bewaard kon worden, goedkoop was en snel vulde.

» KIJK NAAR ONZE PASTA DI GRAGNANO «

De oorsprongen van de productie van de Pasta di Gragnano zoals we die vandaag de dag kennen, dateren uit de 16e eeuw. We zijn in het Koninkrijk van Napels, waar de "Maccheronari" (of beter gezegd de pastaverkopers) al de lokale markt domineerden dankzij de lage prijs van de pasta, gestimuleerd door de toenemende vraag vanwege de enorm grote bevolking van Campania. Verschillende familiebedrijven bloeiden in steden waar een grote hoeveelheid molens en water was, zoals bijvoorbeeld Gragnano

In 1845 kwam de doorbraak: Ferdinand II van Bourbon, verleende tijdens een maaltijd de pasta makers van Gragnano het privilege om de keukens van het hof van lange pasta te voorzien. Vanaf dat moment werd Gragnano gedoopt als "de Stad van de Maccheroni"; 75% van de bevolking van Gragnano werkte aan de pasta en produceerde dagelijks meer dan 1000 quintale pasta. Op de straten van Gragnano werd de pasta gedroogd en de daaropvolgende ontwikkelingen en bouw van de stad werden gedaan met het oog op het vergemakkelijken van de pastaproductie, waardoor de straten goed geventileerd en zonnig waren. Kortom, Gragnano transformeerde zich in een groot natuurlijk droogrek, waar het dominante element op straat bamboestokken waren die dienden als ondersteuning om de pasta uit te spreiden. In 1885 bereikte het spoorwegnet Gragnano, waardoor de verspreiding van producten door heel Italië mogelijk werd

 

De gouden eeuw van de pasta di Gragnano

 

Tegen het einde van de 19e eeuw was er een explosie in de productie van pasta en een enorme toename van de export, gericht vooral op de landen die het meest betrokken waren bij de Italiaanse emigratie, zoals de Verenigde Staten, waardoor de traditionele pasta di Gragnano ook in het buitenland bekend werd. De exporten stegen exponentieel gedurende ongeveer twee decennia, tot een piek van 709.000 quintale in 1913. Drie vijfde van deze pasta werd geproduceerd in de provincie Napels, in het bijzonder in Gragnano en Torre Annunziata.

De naam van Gragnano vestigde zich in de VS, waardoor de pasta di Gragnano een zeer beroemd en geliefd product werd. Het succes – te danken aan de kwaliteitsgrondstoffen en het eeuwenoude droogproces – was zodanig dat veel Amerikaanse industrieën probeerden het succes na te volgen door nepproducten aan te bieden als pasta di Gragnano.

De pasta-industrie van Gragnano deed tussen 1892 en 1913-14, voor het uitbreken van de Grote Oorlog, grote investeringen in de mechanisering van de verwerking, waardoor de productie aanzienlijk steeg. Het ging om fabrieken uitgerust met stoommachines, elektriciteit en veel werknemers. Maar deze mechanisering van de productie ging ten koste van de traditionele pastamakers die de pasta nog steeds handmatig verwerkten, waarvan er drastisch minder overbleven. 

 

De crisis periode van de pasta

 

In 1915 leidde het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog tot een crisis niet alleen voor de pasta-industrie van Gragnano, maar ook voor die van het hele schiereiland. De exporten stortten in, wat een kettingreactie creëerde: de industrieën gingen in onderproductie en de aandelen van de pastafabrieken daalden.

» KIJK NAAR ONZE PASTA DI GRAGNANO «

Met het fascisme verslechterde de situatie verder. Op 4 juli 1925 gaf Benito Mussolini het startsein voor de Strijd om de Tarwe, die bedoeld was om de kloof te dichten tussen het tarweverbruik en de productie op Italiaans grondgebied. De grote vraag naar tarwe, als gevolg van de bevolkingsgroei, dwong tot aankopen in het buitenland. Om de zelfvoorziening van de Italiaanse graanschuren te waarborgen, werd een douanerecht op importen ingesteld, wat de prijs van tarwe verhoogde. 

 

Pasta di Gragnano: de wedergeboorte na de oorlog

 

In de eerste naoorlogse jaren begonnen grote pastabedrijven in het midden en noorden zich uit te breiden. De ambachtelijke pastafabrieken uit Campania die de vorige crisis hadden overleefd, moesten zich flink verkleinen. In Torre Annunziata sloten bijna alle bedrijven, terwijl in Gragnano alleen de meest succesvolle konden overleven. 
In de jaren '90 was er de opkomst van de Italiaanse pasta op de internationale markten, een onstuitbaar fenomeen dat nog steeds aan de gang is.
 

Pasta di Gragnano: we moeten het IGP noemen

Vandaag is de pasta di Gragnano een gecertificeerd I.G.P.  product, een merk dat de beschermde geografische aanduiding garandeert. Om pasta gecertificeerd te krijgen als I.G.P moet deze bepaalde vereisten respecteren, de belangrijkste is de productie die beperkt is tot de gemeente Gragnano, met gebruik van alleen lokaal water en durumtarwe semola. 

Hier is dus het verhaal van een van de meest typische en gewaardeerde Italiaanse producten ter wereld. Hoe zouden we er niet van houden? Het enige wat je hoeft te doen is een goed bord pasta te bereiden, door te kiezen uit de vele beschikbare formaten. Neem een kijkje bij de selectie van Spaghetti en Mandolino en laat je verleiden door dit smakelijke gerecht!

S&M  - autoreS&M

We raden u aan veel plezier te hebben

 
Pennerigaat van griesmeel van harde tarwe uit Gragnano
Il Mulino di Gragnano
4,40
Aan winkelwagentje toevoegen
 
Lumaconi van harde tarwegries uit Gragnano, 400g
Il Mulino di Gragnano
4,40
Aan winkelwagentje toevoegen
 
Calamarata van harde tarwegries uit Gragnano
Il Mulino di Gragnano
4,40
Aan winkelwagentje toevoegen
 
Gragnano, griesmeel van harde tarwe, scialatielli
Il Mulino di Gragnano
4,40
Aan winkelwagentje toevoegen
 
Fusilletti van harde tarwegries uit Gragnano
Il Mulino di Gragnano
4,40
Aan winkelwagentje toevoegen



Alleen producten van uitstekende fabrikanten
Meer dan 900 positieve recensies