Van transhumance naar kazen: een epopee op tafel

Een grote reis, de transhumance, die in feite alle typische Italiaanse kazen op onze tafels zal brengen. Een epopee die zich al eeuwenlang voltrekt. Als we in de 17e eeuw over een hoogvliegende drone hadden kunnen beschikken, zouden we op de Alpen- en Appennijnenruggen honderden vlekken in beweging hebben kunnen zien. Er wordt geschat dat er ongeveer vijf miljoen en een half schapen in kuddes waren die naar de geboortegebieden in de stallen van de vlaktes werden geleid. 

 

De periode voor de transhumance varieert van regio tot regio, maar doorgaans vindt deze plaats aan het einde van september of begin oktober. In de afgelopen jaren is de reis iets verderop verschoven omdat de warme seizoenen tot in oktober aanhouden. 

 

De transhumance is een prachtige ervaring, zeer intens, vooral geschikt voor iedereen die van de bergen en de wilde plekken van de ruigere heuvelachtige gebieden houdt: de herders en de kuddes volgen, vergezeld door getrainde honden die hen leiden; de emotie van de reis en het contact met de meest oorspronkelijke natuur; schapen, geiten, koeien allemaal op weg naar huis omdat ze hun vakantie in de hoogte hebben afgesloten. Er zijn plaatsen waar deze praktijk nog steeds wordt uitgeoefend, hoewel in sommige gevallen meer technologische en gemotoriseerde oplossingen worden toegepast, met behulp van grote vrachtwagens die speciaal zijn aangepast voor lange reizen, maar dit doet de schoonheid van de ervaring en het contact met de natuur verloren gaan.

 

De transhumance is een moment van feest en samenkomst in veel Italiaanse valleien: in Veneto, op de hoogvlakten van Lessinia en Asiago waar vervolgens de Monte Veronese dop wordt geproduceerd; in de Carnische vallei van Friuli Venezia Giulia van Montasio dop; tussen de alpenweiden van Val Grana waar de buitengewone Castelmagno DOP wordt geproduceerd en in het onverbiddelijke en fascinerende Valtellina van Bitto dop. 

 

Dan, dalende, heeft elke regio zijn transhumance: van de Rode Koeien van de Reggiane heuvels waar de beroemde Parmigiano Reggiano dop wordt geproduceerd, tot de schapen van de hoogvlakten van Pienza van de smakelijke Pecorino di Pienza, de Podolische koeien van Molise en de Ragusan koeien in Sicilië waar de heerlijke Ragusano Quattrofacce DOP wordt geproduceerd. 

 

En wat te zeggen van Sardinië waar de transhumance een kwestie van traditie en geschiedenis is die al duizenden jaren nauw verbonden is met de natuur van de mens. Hoe kunnen we de Pecorino Sardo vergeten, een van de typische zuivelproducten van deze prachtige regio!

 

De meest bekende alpenkazen komen op onze tafels dankzij de dieren en hun herders die zo hard hebben gewerkt om thuis te komen.