Als je me vraagt wat mijn grootste passie op culinair gebied is, kan ik je niet één specifiek product of een enkele voedselcategorie noemen. Ik antwoord zonder er een seconde over na te denken: de producten van mijn streek!
Banaal? Helemaal niet, gezien het feit dat ik afkomstig ben uit twee gebieden, die voor mij alles betekenen: Brazilië en Veneto. Een vreemde combinatie wat betreft voedsel, maar niet voor mij.
Ik wil je eerst uitleggen waarom ik zo verbonden ben met beide plaatsen, hun smaken en tradities, voordat ik mijn persoonlijke selectie van producten presenteer.
Oké laten we beginnen: er was eens... Grapje, maak je geen zorgen, ik romancier niets (dat is niet mijn stijl), ik zal snel en bondig zijn!
Ik ben geboren in Dracena, niet de plant, maar een gemeente in Brazilië in de staat São Paulo.
Elf jaar heb ik met mijn ouders in Panorama gewoond (ik herinner me nog steeds de ongelooflijke zonsondergangen op die plek), totdat mijn vader helaas is overleden, en mijn moeder besloot om terug te keren naar Italië, naar Veneto. Ik zeg terugkeren omdat beide mijn ouders Italiaanse roots hebben.
Elf jaar lang heb ik de cultuur van Brazilië geproefd en ik ben er verliefd op geworden, ik heb de typische gerechten geproefd, die de gerechten van mijn traditie waren en, zoals het voor bijna iedereen gebeurt, ik ben verbonden geraakt met het land waar ik ben geboren.
Op elfjarige leeftijd veranderden onze levens, en aangekomen in Verona, begon ik beter kennis te maken met de oorsprongen van mijn familie, en ik ben ook verliefd geworden op dit land, en in het bijzonder op de smaken van de Venetiaanse keuken.
Deze liefde en de sterke passie die me verbindt met artisanale en typische Italiaanse producten heeft me in 2015 hierheen geleid, naar Spaghetti&Mandolino, een realiteit die ik heb zien opgroeien.
Hier heb ik je nu uitgelegd waarom ik Braziliaan ben en Veneto beter spreek dan mijn collega's.
Laten we geen tijd verliezen, laten we ter zake komen: hier is het belangrijkste deel, waarin ik je uitleg welke mijn favoriete gerechten zijn, bereid met typische producten uit de Venetiaanse regio (met uitzondering van sommige, die te lekker zijn om niet te noemen).
Laten we in volgorde gaan: voor een voorgerecht stel ik je een mooi kaas- en mosterdplankje voor, om de maaltijd op de beste manier te beginnen.
Wat betreft de kazen, laat me je de Bagoss van Bagolino aanbevelen, afkomstig uit de bergachtige gebieden van Brescia. Ik heb deze uitzondering gemaakt omdat zeggen dat het heerlijk is, te kort door de bocht is!
Wat ik het leukst vind aan deze kaas is het gebruik van saffraan in de pasta, waardoor het product een typische en onmiskenbare geur krijgt.
Bij de Bagoss zou ik een paar plakken van een Gran Kinara doen en over deze kaas kan ik je alleen vertellen dat het de eerste hardkaas voor raspen is, met lange rijping, gemaakt met plantaardige stremsel en zonder lactose. Bovendien worden voor de productie bloemen van Cynara Cardunculus, een wilde artisjok, gebruikt.
Samen met deze twee kazen moet je absoluut twee mosterdsoorten proberen: die van rode uien en de Vicentina met Gekonfijt Fruit.
De risotto's zijn denk ik mijn grootste passie, en ik raad je aan die met radicchio en Monte Veronese te proberen. Bovendien ben ik dol op risotto met courgettes en Speck de na 'olta in reepjes gesneden.
Tot slot onthul ik je een trucje om een risotto all'Amarone zonder Amarone te maken, een aanrader om zeker te proberen. Hoe? Door in plaats van wijn, een kaas gerijpt in Amarone te gebruiken, de Ubriaco d'Amore.
Als hoofdgerecht stel ik je echte pareltjes voor: een Blu Bosco Dolomiti, een blauwe kaas (ik hou van kazen, dat is duidelijk?) die heel bijzonder is. Het heeft aderen van Pennicillium roqueforti, wordt gerijpt in een omhulsel van kruiden uit het Dolomietenpark en bedekt met bergbijenhonig. Erg smaakvol, het heeft een intense en omhullende smaak.
Mijn tweede suggestie voor een fris en smaakvol gerecht is een combinatie van twee producten van hoge kwaliteit; ik heb het over de Bresaola van buffel met een mozzarella van buffelmelk die naar mijn mening perfect bij elkaar passen.
Ik kan het artikel niet afsluiten zonder je een typisch Braziliaans gerecht voor te stellen. Ik doe dit door een variant voor te stellen die ook hier in Italië gemaakt kan worden, gebruikmakend van de lokale producten.
Het traditionele Braziliaanse recept is dat van de Pastel (wat uitgesproken wordt als "pasteu"), dat vergeleken kan worden met een soort panzerotto uit Italië.
Voor het deeg heb je meel, water, olie, zout en een theelepel grappa (die in Brazilië "aguardente" wordt genoemd) nodig.
Meng al deze ingrediënten om het deeg voor te bereiden, dat, eenmaal klaar, uitgerold moet worden met een deegroller tot een dunne laag.
Hier komt de Italiaanse variant in het spel, de vulling. Het originele recept vereist rundvlees, en daarom stel ik je de ragù van Chianina voor!
Je plaatst gewoon de ragù met een lepel op de laag deeg, waarbij je voldoende afstand tussen de porties houdt, en vouwt daarna het deeg over de vulling, snijd het in de vorm van een cirkel, en creëert zo een soort grote ravioli.
De laatste stap is om de pastel in hete olie te frituren.
Een vrij eenvoudig recept dat sensationele smaken verspreidt, verrijkt door het ragù van Chianina vlees en zijn intense smaak die komt van tomaat, ui, selderij en witte wijn.
Zoals ik altijd zeg, ""e cosita!" dit zijn de smaken waar ik verliefd op ben geworden en die me dag na dag steeds meer fascineren!
Obrigado e até à próxima (dank je wel en tot de volgende keer)!
Dino Luigi Tomelleri
We raden u aan veel plezier te hebben
✔ U hebt het product aan uw winkelwagentje toegevoegd!