Ode aan de Italiaanse pasta tussen geschiedenis en kunst.

In Gragnano, in de prachtige vallei van de molens die omhoog klimt naar de Lattari Bergen, is het water al meer dan 600 jaar de magie van Spaghetti en Maccheroni. Op het San Leone-plein verzamelt de monumentale fontein uit 1604 het water dat van de toppen komt en kan men het in al zijn puurheid en zoetheid proeven. De Italiaanse pasta is ontstaan tussen de smalle straatjes die zijn gebouwd om een openlucht drogerij te creëren. 

Pasta: een Napolitaanse mythe die, met zijn verschillende vormen, de wereld heeft veroverd. Er zijn talloze anekdotes en beroemde afbeeldingen verbonden aan dit eenvoudige product van de natuur en het werk van de mens. Hoe kunnen we de beroemde grap van Alberto Sordi in de film Un americano a Roma vergeten, “Macaroni… je hebt me uitgedaagd en ik zal je vernietigen! Macaroni, ik ga je opeten!” Wie vergeet de handen van Totò die de zakken vullen met spaghetti in saus in de film Miseria e Nobiltà. Federico Fellini zei, terwijl hij voor het Castel dell’Ovo in Napels sprak, geniaal: “Het leven is een combinatie van pasta en magie.” Een vrouw van Napolitaans bloed zoals Sofia Loren heeft nooit haar gastronomische oorsprong verwaarloosd en zei vaak: “Alles wat je ziet, moet ik aan de spaghetti danken!” 

Wie van de geschiedenis van de Italiaanse keuken houdt, kan de strijd tussen Giacomo Leopardi en de Napolitaanse zanger Gennaro Quaranta niet vergeten. Leopardi beweerde in 1835, in enkele regels van de compositie I Credenti, zijn volledige minachting voor het Napolitaanse volk en hun liefde voor pasta. 
“...alles ten koste van mij
de Napoli houdt een wedstrijd in de verdediging
van zijn macaroni; dat ze voor de macaroni
het sterven te veel verkiest.”
Gennaro Quaranta antwoordde met de volledige meesterlijkheid van de snijdende Napolitaanse ironie, die veel aan het lachen maakt. 
“O sublieme Zanger van Recanati,
die, vloekend tegen de Natuur en de Lotsbesturing,
in jezelf rommelde met afschuw.
Maar als je de Maccheroni had liefgehad,
Zou je meer boeken hebben gehad, die de zwarte humor maken,
en zou je niet zo veel pijn hebben geleden...”

Spaghetti & Mandolino heeft vanaf het begin geprobeerd om zijn klanten een breed scala aan pasta aan te bieden, omdat het de spil vormt van de typische Italiaanse gastronomische cultuur. Eindelijk kunnen we je het oude verhaal van de echte Italiaanse pasta vertellen (ken je het verhaal van de pasta van Gragnano?) met de historische Pastificio Mulino di Gragnano en de modernere evolutie van pasta uit de groene valleien van de Dolomieten van Fassa, met de Pastificio Felicetti (hier presenteren we een beetje geschiedenis en formaten van Felicetti). We hebben nobele pastafabrieken uit de Marken gekozen, zoals die van de familie Columbro en we zijn aan het invoeren van een nieuwe volledige keten uit Piemonte. 

En om af te ronden, laten we ons een beetje populaire Italiaanse cultuur toe, (niks te maken met Leopardi die eerder werd genoemd) die ik voorstel door te putten uit een prachtige uitspraak van Catherine Deneuve: “Italianen hebben maar twee dingen in hun hoofd: het andere zijn de spaghetti.” Niets meer toe te voegen.

S&M