Η ζωή στην πλαγιά του Ασιάγο δεν είναι μόνο ζωή: είναι μοιρασιά μιας γης πλούσιας σε ιστορία, με έντονο πάθος, αγώνα, αίμα πατριωτικού πάθους και μεγάλο αίσθημα της ύπαρξης. Η πλαγιά εκτείνεται σε οκτώ δήμους: Ασιάγο, Κονκό, Γκάλλιο, Ροάνα, Ένέγκο, Φόζα, Λουσιανά και Ρότζο. Πολλά από αυτά τα ονόματα συνδέονται με μια πολύχρονη ιστορία και προέρχονται από βόρειους πληθυσμούς που έφτασαν σε αυτούς τους τόπους σε δύο μεγάλες διασπάσεις: η πρώτη περίπου το έτος 100 μ.Χ., οι Κίμπροι που προέρχονται από τη Δανία; η δεύτερη, πιο σημαντική, άφησε τη σφραγίδα μιας κουλτούρας που παραμένει κοινή μέχρι σήμερα στους ανθρώπους αυτής της γης. Αυτοί ήταν οι Βαυαροί το 1300 που σταμάτησαν σε επτά δήμους στην πλαγιά του Βιτσιέντο και σε 13 δήμους στην πλαγιά της Λεσίνια. Η Ροάνα, ειδικότερα, αντιπροσωπεύει το πολιτιστικό κέντρο αυτής της αρχαίας παράδοσης και πολιτιστικής κληρονομιάς. Η ζωή στο Ασίαγο σημαίνει να γεύεσαι το κρύο του κρύου χειμώνα που εδώ έχει φτάσει ακόμη και στους -30 βαθμούς. Σημαίνει να επωφεληθείς από τα αρώματα και τις γεύσεις που τα δάση, τα λιβάδια και οι θάμνοι προσφέρουν την άνοιξη και το καλοκαίρι. Το Ασιάγο είναι μια ευγενής πόλη, που κατοικείται όχι μόνο από τις πλούσιες οικογένειες της πόλης του Βιένετο, αλλά και από πολλούς Βενετούς και λάτρεις της φύσης που προέρχονται από όλη τη βόρεια Ιταλία και την Ευρώπη.
Σε αυτό το ιδιαίτερα ευχάριστο περιβάλλον, ξεχωρίζει τα τελευταία χρόνια ένας νεαρός σεφ εξαιρετικός που έχει παντρευτεί, όχι μόνο τη γυναίκα που ζει στην πλαγιά, αλλά και την ίδια την πλαγιά. Έχει κάνει τη συγκεκριμένη τοποθεσία δική του και την έχει μεταφέρει με επιδεξιότητα στις δημιουργίες του στο πιάτο. Η εμπειρία του είναι από διαφορετικές γαστρονομικές κουλτούρες. Τα παιδικά του χρόνια τα περνάει μεταξύ Τορίνο και Φλωρεντίας και η φλωρεντινή εμπειρία, χάρη και στην εξαιρετική κουζίνα της μητέρας του (προερχόμενης από το Ασιάγο), ενισχύει το πάθος του να γίνει σεφ. Στη Φλωρεντία σπουδάζει στη σχολή τουριστικών επαγγελμάτων και ξεκινά τη δέσμευσή του στο φαγητό. Ο Αλεσάντρο δεν είναι κάποιος που παίζει για να συμμετάσχει, αλλά ήδη στις πρώτες του περιπέτειες μεταξύ των τοσκανικών κουζινών, θέλει να αφήσει μια ανεξίτηλη σφραγίδα του ταλέντου του. Θέλει αμέσως να έχει το δικό του χώρο και από το 2002 έως το 2006 γίνεται σεφ και ιδιοκτήτης του Εστιατορίου “I Macchiaioli” στη Σέστο Φιορεντίνο, διακρίνεται για την ικανότητά του και την τελειομανία στα πιάτα. Ο Αλεσάντρο αρχίζει χωρίς να περάσει από τις κουζίνες μεγάλων σεφ, είναι μία από αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις όπου μπορεί πραγματικά να δηλώσει σε αυτοδίδακτος. Η φλωρεντινή εμπειρία τον γνωρίζει στο κοινό και από την επαρχία περνά στην πόλη των Μεδίκων, τη Φλωρεντία, στο Καφέ Τάργκα. Τελικά εισέρχεται ως Sous Chef στο Εστιατόριο Γκαλόπα στη Καστελλίνα στην Κιαντί, το πρώτο του αστέρι Michelin.
Κατά τη διάρκεια της φλωρεντινής του εμπειρίας, ο Αλεσάντρο επιστρέφει με τη μητέρα του στο Ασιάγο και, ανάμεσα στα γοητευτικά τοπία της Πλαγιάς, συναντά το αληθινό “κλειδί” της ζωής του και της καριέρας του. Η τρέχουσα σύντροφός του, για την οποία αποφασίζει να μετακομίσει μόνιμα και να αφήσει την Τοσκάνη του. Είναι ένα υπαρξιακό νήμα που τον συνδέει με την Πλαγιά, μια γενετική κληρονομιά που η μητέρα του άφησε στον ομφάλιο λώρο του Αλεσάντρο. Εδώ βρίσκει την πηγή της έμπνευσής του και την πιο απλή έκφραση που συνοψίζει και δικαιολογεί μια νέα ζωή. Μια λέξη πέντε γραμμάτων… Αγάπη! Ο Αλεσάντρο βουτάει σφοδρά σε αυτή τη νέα γη που τον καλωσορίζει και τον ανταγωνίζεται. Χάρη στον πεθερό του, Ρομπέρτο Κόβολο, μαθαίνει την τέχνη της συγκομιδής και τη γνώση του απίστευτου πλούτου βοτάνων, λουλουδιών, αρωματικών φυτών, φύλλων, ριζών, ρητινών, φλοιών, μανιταριών, λειχιναίων, που η Πλαγιά εκφράζει κατά τη διάρκεια όλων των εποχών. Τέλος, βρίσκει το alter ego του στην αίθουσα που θα σχηματίσει ένα ζευγάρι αχώριστων, Ενρίκο Μάγλιο. Ταλέντο απόλυτο στην αίθουσα και στα κρασιά που εξετάζει με προσοχή και πολύ περιέργεια, τόσο που πάντα ευχάριστα εκπλήσσει τον πελάτη, ο οποίος κάποτε έχει βαρεθεί από τις συνήθεις φιάλες. Στο Ασιάγο, μετά την εμπειρία στο Εστιατόριο St.Hubertus, φτάνει στο Ξενοδοχείο Sporting της οικογένειας Ριγκόνι, που είναι γνωστοί για τις βιολογικές μαρμελάδες, και συγκεκριμένα αναλαμβάνει το Εστιατόριο La Tana όπου ξεκινά την επιτυχία του στην κουζίνα με παρασκευές που πηγαίνουν πέρα από τη συνήθεια και ανυψώνουν την περιοχή σε ένα επίπεδο που προκαλεί θαυμασμό σε όλους, από τους μεγάλους γκουρμέ ειδικούς, στους πελάτες που δεν περιμένουν πιάτα τόσο καινοτόμα και ταυτόχρονα διακηρύσσουν τη φυσική ακεραιότητα της Πλαγιάς. Ο Αλεσάντρο δεν είναι πλέον μόνο ένας σεφ, ένας μεγάλος μάγειρας, γίνεται ένας “Δρυίδης” που ανυψώνει τη φύση στην ουσία.
Αλεσάντρο Νταλ Ντεγκάν γίνεται ένας πολύ νέος σεφ που προκαλεί θετικές συζητήσεις και συμμετέχει στις πιο σημαντικές διεθνείς εκδηλώσεις κουζίνας με μεγάλη επιτυχία. Σημαντικοί ταλέντο-κυνηγοί όπως ο Λούιτζι Κρεμόνα του απονέμουν ηγεσία στην κουζίνα που έχει λίγους ανταγωνιστές. Τον Μάιο του 2013 γίνεται μέλος των Jeunes Restaurateurs d’ Europe, την πιο διακεκριμένη έκφραση της κουζίνας παγκοσμίως. Τον Οκτώβριο του 2013, κερδίζει το βραβείο Altemasi ως “νέος της χρονιάς” για τον Οδηγό L’Espresso; την ίδια χρονιά, κερδίζει το Λιοντάρι του Χρυσού στη Βενετία ως καλύτερος σεφ Ιταλός Κάτω από 35. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι έχει επίσης ανακηρυχθεί, από κάποιο περιοδικό μόδας, ανάμεσα στους πιο όμορφους σεφ στην κυκλοφορία! Το 2015 μεταφέρει το Εστιατόριό του από το κέντρο του Ασιάγο στη όμορφη γειτονιά του Καμπερλάμπα σε ένα Κόκκινο Σπίτι. Εδώ ιδρύει το καινούργιο του Εστιατόριο La Tana Gourmet το οποίο το 2015 κατακτά τελικά το πρώτο του αστέρι Michelin. Ένας αξιόλογος στόχος και, για πολλούς κριτικούς, κάπως καθυστερημένος, καθώς το αστέρι, Αλεσάντρο, το είχε ήδη φέρει στο Ασιάγο πολύ καιρό πριν.
Το καινούργιο του εστιατόριο γίνεται ένα κέντρο πειραματισμού και έρευνας νέων μορφών πιάτων με καταπληκτικά υλικά που ο Αλεσάντρο ξέρει να χειρίζεται με μια ικανότητα που δεν έχει ισοδυναμία. Το δυνατό πιάτο του γίνεται ένα νόστιμο και κομψό απόσταγμα φλοιού που, στο να ειπωθεί, μπορεί να φαίνεται παράλογο, αλλά χωρίς αμφιβολία παραμένει μία από τις πιο γοητευτικές γαστρονομικές εμπειρίες μεταξύ των δημιουργιών του. Από πέρυσι, ο Αλεσάντρο και όλο το προσωπικό του έχουν αποφασίσει να ξεκινήσουν ένα εξαιρετικό έργο που φέρνει την δημιουργικότητά του και την ικανότητά του και στους πελάτες στο σπίτι τους. Δημιουργείται Gesmàck, που στην αρχαία γλώσσα των Κίμπρων σημαίνει γεύση του καλού. Μια σειρά καταπληκτικών προϊόντων που συνδυάζει τη γνώση του για τα φυτά, τα βότανα και τα λουλούδια με τις ικανότητες ενός αστεριού σεφ.
Αλεσάντρο Νταλ Ντεγκάν διακρίνεται στον γκουρμέ κόσμο για τα ποιοτικά του ζυμωμένα προϊόντα. Τρεις Πανετόνες, Κλασικός, Σοκολάτα και Τζίντζερ, Ολικής Άλεσης με Φουντούκια, που εκφράζουν μια ευχάριστη και κομψή αίσθηση δύσκολη να βρεθεί σε άλλα δείγματα, ακόμη και ανάμεσα στους πιο εκτιμημένους. Μια χειροποίητη διαδικασία με μη φυσική ζύμη και πολύ μεγάλους χρόνους ζύμωσης. Επιλεγμένα πρώτες ύλες και επεξεργασία στις κουζίνες του Καμπερλάμπα. Πέρα από το να φας ένα πανετόν, ο Αλεσάντρο μας οδηγεί σε μια εμπειρία γεύσης όπου το σημαντικό είναι, κάθε φορά, να κλείσεις τα μάτια σου και να αφήσεις να σε παρασύρουν οι γεύσεις και οι ξαφνικές εκφράσεις των υλικών. Τρεις πανετόνες, τρεις δημιουργίες τέχνης στο φούρνο που χαρίζουν συναισθήματα και ζωντανεύουν πάντα την ίδια απλή πεντάγραμμη λέξη… Αγάπη!
Μπερνάρντο Πασκουάλι
S&M
Σας συνιστούμε να απολαύσετε
✔ Έχετε προσθέσει το προϊόν στο καλάθι σας!
