Οι ρίζες του κακάο χρονολογούνται από τους αρχαίους πολιτισμούς της Mesoamerica, όπως οι Αζτέκοι και οι Μάγια, που καλλιεργούσαν το κακάο στην περιοχή που σήμερα καλύπτει το Μεξικό, το Μπελίζ, τη Γουατεμάλα και την Ονδούρα. Αυτοί οι αρχαίοι λαοί θεωρούσαν το κακάο ιερό δέντρο και οι σπόροι του χρησιμοποιούνταν ως νόμισμα καθώς και ως συστατικό για την παρασκευή ενός ροφήματος που ονομάζεται xocoatl.
Η xocoatl είναι ένα ζεστό ρόφημα σε σκόνη παρασκευασμένο από σπόρους κακάου ψημένους και αλεσμένους στο χέρι. Η παρασκευή της xocoatl διέφερε ανάλογα με τους πολιτισμούς και τις περιοχές, αλλά συνήθως απαιτούσε την ψήξη, την άλεση και την ανάμιξη των σπόρων κακάου με μπαχαρικά όπως τσίλι, βανίλια και κανέλα. Το παραγόμενο υγρό στη συνέχεια φιλτραριζόταν μέσα από ένα λεπτό ύφασμα και σερβιριζόταν ζεστό ή κρύο. Η xocoatl χρησιμοποιούνταν συχνά και ως βάση για την παρασκευή άλλων τροφών, όπως σκόνες και γλυκίσματα. Αυτό το ρόφημα που φαινόταν αφρώδες, πικρό και δύσκολα γευστικό, έμοιαζε πολύ λίγο με το γλυκανθέν κακάο, που είναι ευρέως διαδεδομένο και εκτιμημένο σήμερα.
Όπως είναι γνωστό, ο σπόρος κακάου είναι ένα θερμιδικό προϊόν που περιέχει πολλά λιπαρά, γι' αυτό και τότε, δεδομένου ότι η τροφή ήταν σπάνια, το ρόφημα που παραγόταν θεωρούνταν ιερό και χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικά τελετουργικά και γιορτές. Έτσι η xocoatl ήταν ένα πολύτιμο και ακριβό ρόφημα, που συχνά χρησιμοποιούνταν και ως νόμισμα για εμπορικές συναλλαγές.
Σήμερα με τον όρο xocoatl εννοείται επίσης η στερεά μορφή του κακάο, παρόμοια με την τωρινή σοκολάτα Μοδικά, ένα προϊόν που οι κάτοικοι του Μεξικού αποκτούσαν από τους θρυμματισμένους σπόρους κακάου σε μια πέτρα που ονομάζεται μετάτε, μέσω της οποίας απελευθερωνόταν το βούτυρο κακάου και αποκτούσαν μια κοκκώδη πάστα. Αυτό το προϊόν - που ακόμα σήμερα παρασκευάζεται χειροποίητα μόνο στη Μοδίκα της Σικελίας - συμπιέζεται από τους κρυστάλλους ζάχαρης που αποτελούν το πιο σταθερό κομμάτι του και αρωματίζεται με διάφορα μπαχαρικά: η βανίλια και το τσίλι είναι τα πιο παραδοσιακά, αλλά και η κανέλα, ο καφές, το χαρουπιά και άλλα αρώματα.
Η xocoatl αντιπροσωπεύει επίσης τη ρίζα του όρου "σοκολάτα"; Αποτελείται από τις λέξεις "xoco" που σημαίνει "πικρός" και "atl" που σημαίνει "νερό", η xocoatl κυριολεκτικά σημαίνει "πικρό νερό". Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η εφεύρεση του όρου δεν είναι ένα ακριβές ιστορικό γεγονός, αλλά αποτέλεσμα μιας διαδικασίας προσαρμογής της αρχικής λέξης xocoatl στις ευρωπαϊκές γλώσσες.
Με την άφιξη των ισπανών κατακτητών στη Mesoamerica και την ανακάλυψη των ιδιοτήτων της σοκολάτας, αυτός ο όρος προσαρμόστηκε στη ισπανική γλώσσα, γίνεται "chocolate" και αργότερα σε πολλές άλλες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων των ιταλικών, καταλήγοντας "σοκολάτα".
Αρχικά η σοκολάτα πωλούνταν ως μια ακαθόριστη μάζα διότι η κύρια χρήση της ήταν ακριβώς αυτή του πικρού ροφήματος. Αλλά πότε πραγματικά γεννήθηκε η πρώτη μπάρα; Υπάρχουν διάφορες ιστορικές πηγές και πολλές εταιρείες ισχυρίζονται ότι ήταν οι πρώτες που δημιούργησαν τη σοκολάτα, έτσι μπορεί να υπάρχουν πολλές εκδοχές σχετικά με το ποιος ήταν ο πρώτος εφευρέτης.
Εμείς έχουμε επιλέξει να σας διηγηθούμε τη πιο πιστευτή και κοντινή στην καθημερινότητά μας. Λέγεται ότι η πρώτη σοκολάτα στην ιστορία εφευρέθηκε το 1875 από έναν Ελβετό ονόματι Daniel Peter, που εργαζόταν σε ένα εργοστάσιο σοκολάτας στη Βενετία, στην Ελβετία. Αυτός ο Ελβετός σοκολατοποιός είχε την ιδέα να προσθέσει συμπυκνωμένο γάλα στην πάστα κακάου για να δημιουργήσει μια πιο μαλακή και κρεμώδη σοκολάτα. Αυτή η καινοτομία καθιστούσε εφικτή τη δημιουργία μιας σοκολάτας που μπορεί να διασπαστεί και να καταναλωθεί εύκολα, που σύντομα διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο. Αρχικά ονομάστηκε "Gala Peter", η μπάρα του άλλαξε αργότερα το όνομά της σε "Milka", προς τιμή της κόρης του. Τι συνέβη στη συνέχεια; Το 1929 η "Peter & Co." αποκτήθηκε από την Nestlé.
Η όμορφη χώρα μας διαθέτει μια μακρά και φημισμένη παράδοση στη σοκολάτα, οι ιδρυτές της οποίας είναι Amedei και Domori, που ξεκίνησε κατά την κατάκτηση της Mesoamerica από τους Ισπανούς. Το κακάο φθάνει στην Ιταλία με τους Ισπανούς κατακτητές του 16ου αιώνα, μετά τη ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο. Αυτοί οι περιπετειώδεις, κατακτώντας τους αρχαίους πολιτισμούς των Μάγια και των Αζτέκων, αφομοίωσαν και διαδίδουν στην παλιά ήπειρο τη γνώση της καλλιέργειας και της επεξεργασίας του σπόρου κακάου.
Ανάμεσα στο 1600 και το 1700, η Ιταλία έγινε ένα σημαντικό κέντρο παραγωγής υψηλής ποιότητας σοκολάτας. Στην πραγματικότητα, πόλεις όπως η Βενετία, η Φλωρεντία, η Τορίνο και η Περούτζια έγιναν διάσημες για την παραγωγή σοκολάτας τους.
Είναι η Φλωρεντία και η αυλή των Μεδίκων που έγιναν ένα από τα πιο σημαντικά σημεία διανομής της σοκολάτας. Μία από τις μεγαλύτερες πρέσβειρες της σοκολάτας ήταν η Κατερίνα των Μεδίκων; Βασίλισσα της Γαλλίας από το 1547 έως το 1559, είχε έναν σημαντικό ρόλο στη διάδοση του ροφήματος στη Γαλλία και στην Ευρώπη, χάρη στο μεγάλο της πάθος γι' αυτό το νέκταρ. Η Κατερίνα, καταγόμενη από την Τοσκάνη, έφερε μαζί της τη γνώση και την αγάπη της για τη σοκολάτα όταν μετακόμισε στη Γαλλία για να παντρευτεί τον μελλοντικό βασιλιά Ερρίκο Β', παρουσιάζοντας το ροφήμα με άρωμα γιασεμί στην γαλλική αυλή. Επιπλέον, ως μεγάλη λάτρης της κουζίνας, χρησιμοποιούσε τους σπόρους κακάου σε πολλές από τις συνταγές της και ενθάρρυνε τους σεφ της να πειραματίζονται με τη σοκολάτα. Επίσης, οργάνωνε γιορτές και αναγνώσεις με πιάτα φτιαγμένα από κακάο, συμβάλλοντας στη διάδοση της γνώσης και της δημοτικότητας αυτού του σπόρου.
Όπως είπαμε στο προηγούμενο παράγραφο, στην Ιταλία, υπάρχουν ορισμένες περιοχές ιδιαίτερα φημισμένες για την παραγωγή υψηλής ποιότητας σοκολάτας. Ιστορικά, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτές οι περιοχές ήταν μέρος των εμπορικών οδών των Ισπανών κατακτητών. Ανάμεσα σε αυτές τις περιοχές μπορεί να αναφερθούν: η Πιεμόντε και η πόλη Άλμπα, διάσημη για την παραγωγή υψηλής ποιότητας μαύρης σοκολάτας και gianduiotto, όπως αυτή που παράγεται από Guido Gobino, ένας από τους πιο βραβευμένους σοκολατοποιούς από Compagnia del Cioccolato; η Λομβαρδία, ίσως λιγότερο γνωστή ως προς το κακάο, αλλά που γέννησε εξαιρετικά εργαστήρια, όπως αυτό του Marco Colzani; η Τοσκάνη και η πόλη Φλωρεντία, διάσημη κυρίως για τα praline και τα σοκολατάκια της, από αυτή την περιφέρεια περιλαμβάνονται Slitti, Manufatto Cacao, και Amedei, μόνο για να αναφέρουμε μερικούς. Η Εμίλια Ρομάνια, με Gardini και Banchini, η Πούλια, φημισμένη για τα φρούτα που καλύπτονται και τους πολλούς σοκολατοποιούς που έχουν μεγαλώσει το κακάο στην Ιταλία, όπως οι Maglio Arte Dolciaria και Santomiele. Και τέλος η πατρίδα για εξαιρετική σοκολάτα μόδικα: η Σικελία, με σημαντικά ονόματα όπως αυτό του Sabadì.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις περιοχές της Ιταλίας που είναι διάσημες για την παραγωγή υψηλής ποιότητας σοκολάτας, ποια είναι η αγαπημένη σου;
S&M
Σας συνιστούμε να απολαύσετε
✔ Έχετε προσθέσει το προϊόν στο καλάθι σας!
