Jak nie można kochać pandoro? Miękkie i delikatne, to ciasto, obok panettone, jest nieodłącznym elementem wigilijnych stołów. Niemożliwe jest, aby nie rozpoznać pandoro, gdy się je widzi: miękkie, o charakterystycznym złotym kolorze ciasta, pachnące wanilią i cukrem pudrem, z klasycznym kształtem gwiazdy, to ciasto jest naprawdę gwiazdą, gwiazdą, którą dzisiaj bliżej poznamy.
Zaraz przyjrzyjmy się historii, oryginalnemu przepisowi oraz kilku wariantom, pamiętając jednak o jednej rzeczy: przygotowanie pandoro, podobnie jak w przypadku panettone, jest bardzo skomplikowane, wymagające wielu etapów i również dużo czasu. Może się jednak zdarzyć, że mamy ochotę spróbować zrobić coś nowego, więc dlaczego nie spróbować?
Zwiąż fartuch, przelatujemy do Werony: oto prawdziwe korzenie pandoro.
Wszyscy już wiedzą, że pandoro pochodzi z Werony, ale czy zastanawiałeś się, jaka jest prawdziwa historia tego słynnego ciasta? Powinieneś wiedzieć, że za tym ciastem stoi imię, które prawdopodobnie dobrze znasz, a mianowicie Domenico Melegatti, cukiernik z Werony, który 14 października 1884 roku został poproszony przez Ministerstwo Rolnictwa i Handlu Królestwa Włoch o zaprojektowanie nowego ciasta na święta.
To prawdziwy zaszczyt dla cukiernika Melegatti, który, aby stworzyć coś wyjątkowego, zdecydował się inspirować tradycją swojej Werony, gdzie w niektórych gminach od starożytności przygotowywano Levà, ciasto drożdżowe pokryte migdałami i cukrem. Melegatti postanowił zacząć od tej samej receptury, ale zmodyfikował ją, aby uczynić ją bardziej puszystą: dodał więc jajka i masło, które do dziś są sekretem tego ciasta, eliminując jednocześnie migdałową polewę, aby uzyskać białe, miękkie i jasne ciasto.
Nie był jednak jego wynalazkiem typowy kształt gwiazdy charakteryzujący to ciasto. Ikoniczna sylwetka pandoro jest dziełem umysłu Angelo Dall’Oca Bianca, malarza, który stworzył formę z ośmioma końcami. Wynik współpracy tych dwóch umysłów wszyscy znamy: puszysta, miękka złota gwiazda, delikatnie pokryta warstwą cukru pudru i o wspaniałym aromacie masła i cukru. Co może być bardziej poetyckiego? Nic dziwnego, że pandoro odniósł ogromny sukces, od razu wchodząc w skład tradycji włoskich świąt. Ale skąd pochodzi ta nazwa? Spokojnie, mamy też odpowiedź na to pytanie.
Według legendy, nazwę nadał sam Melegatti, który po wyjęciu ciasta z pieca wykrzyknął: “Pan de oro!”, zaskoczony złotym kolorem ciasta.
Uprzedzamy: przepis na pandoro jest bardzo, bardzo skomplikowany. Wymaga bowiem wielu przygotowań i tym samym wielu godzin pracy, ale zapewniamy, że z odrobiną precyzji wynik może Cię naprawdę zaskoczyć.
Składniki pierwszego ciasta:
Mąka Manitoba 45g
Woda 30g
Świeże drożdże 5g
Składniki drugiego ciasta:
Mąka Manitoba 90g
Cukier 20g
Jajka 50g
Drożdże 7g
Składniki trzeciego ciasta:
Mąka Manitoba 210g
Cukier 90g
Miód akacjowy 10g
Jajka 100g
Żółtka 20g
Strąk wanilii 1
Miękkie masło 125 g
Pierwsze ciasto (do przygotowania wieczorem poprzedniego dnia): wlej wszystkie składniki do miski, a następnie wymieszaj je rękami, aby uzyskać jednolite ciasto. Przykryj folią i pozostaw do dojrzewania w temperaturze pokojowej do następnego poranka.
Drugie ciasto: weź pierwsze ciasto, włóż je do miksera z hakiem i dodaj mąkę, cukier oraz pokruszone drożdże. Uruchom urządzenie i wyrabiaj na średnich obrotach. Po kilku minutach dodaj jajko i kontynuuj mieszanie, aż uzyskasz jednolite ciasto. Przenieś masę na lekko posypany mąką stół roboczy i złóż ją, składając boki do wewnątrz kilka razy, następnie nadaj jej okrągły kształt. Umieść kulę ciasta z zagięciami do dołu na dnie miski, a następnie przykryj folią. Pozwól jej wyrastać przez co najmniej dwie godziny w wyłączonym piekarniku z włączonym światłem, aż podwoi objętość.
Trzecie ciasto: weź ciasto nr 2 i umieść je w mikserze z hakiem, dodaj miód, nasiona strąka wanilii, cukier i mąkę, a następnie zacznij wyrabiać masę w mikserze. Po kilku minutach dodaj jajka i żółtka, po trochu, pozwalając im powoli się wchłonąć. Na koniec ciasto powinno być bardzo elastyczne i nawilżone. W tym momencie dodaj masło w temperaturze pokojowej do ciasta, kawałek po kawałku, a następnie zatrzymaj mikser. Przenieś je na stół roboczy, a następnie za pomocą szpatułki do wypieków zrób zagięcia wzmacniające, biorąc górny brzeg i składając go w dół, a następnie z dołu do góry. Uformuj kulę i umieść ją w formie na pandoro wcześniej natłuszczonej i posypanej mąką z zagięciami do góry. Pozwól na ostatnie wyrastanie w wyłączonym piekarniku z włączonym światłem przez co najmniej 8-12 godzin. Następnie wyjmij formę, umieść miseczkę z gorącą wodą u podstawy piekarnika i podgrzewaj w trybie statycznym w temperaturze 140-150°C i piecz pandoro na najwyższej półce piekarnika przez 55 minut, aż się zarumieni. Następnie wyjmij i pozwól wystygnąć. Odwróć formę na talerz i posyp cukrem pudrem.
Smacznego!
Pandoro, w przeciwieństwie do panettone, jest zdecydowanie bardziej efektowne. Jego kształt w gwiazdę pozwala na tworzenie wielu intrygujących kompozycji, prawdziwych triumfów złotych końcówek, kremów i różnych kruszonek, które przyciągają uwagę do każdego innego ciasta na stole. Jeśli chcesz być klasyczny i preferujesz kompozycję efektowną, ale również dorosłą i elegancką, podawaj pandoro na paterze, może towarzysząc mu dobrą selekcją kremów do łyżki, z którymi można je pokryć. Prawdziwa bomba kaloryczna, ale także niezastąpiona rozkosz. Otwórz się na sosy owocowe, ale również na krem czekoladowy lub białą czekoladę, krem budyniowy lub sos migdałowy, kawę lub pistację. To Twoi goście wybiorą, co najbardziej im odpowiada.
Raczej podawaj kawałek ciasta z doskonałą butelką wina. W przeciwieństwie do panettone, pandoro jest mniej bogate, delikatne, więc łatwiejsze do połączenia. Klasyczne połączenie to wino musujące, na zakończenie posiłku: dobre Moscato d’Asti, pachnące i eleganckie, lub Franciacorta to zdecydowanie idealne wybory. Inną opcją może być dobre passito, takie jak Malvasia, świeże, ale wystarczająco słodkie, aby połączyć się z pandoro.
Jeśli natomiast jesteś miłośnikiem wina czerwonego, dlaczego nie zdecydować się na Porto? Dzięki swojej strukturze doskonale podkreśla aromaty dobrego pandoro z Werony, chociaż przyznajmy to: passito nadal pozostaje najlepszym wyborem do tego ciasta.
Jeśli natomiast jesteś miłośnikiem piwa, zwróć również uwagę na delikatne połączenia, wybierając piwa, które nie zdominują złożoności olfaktorycznej tego ciasta. Doskonałe będą piwa owocowe lub jasne lagery z dobrym resztą cukrową.
Organizujesz piękną kolację i zostało kilka kawałków pandoro? Żaden problem. Wiedz, że pandoro, dzięki swojej delikatności, jest znacznie bardziej uniwersalne niż panettone. Z tym ciastem możesz stworzyć wiele naprawdę smacznych i atrakcyjnych deserów z minimalnym wysiłkiem. Przykładem może być tiramisù z pandoro, w którym veronskie ciasto zastępuje klasyczne biszkopty. Kilka kawałków niezbyt grubych, mnóstwo kawy, kakao i odrobina kremu mascarpone, układaj warstwami i włóż do lodówki na co najmniej kilka godzin. I oto pyszny deser, idealny na obfite popołudniowe przekąski lub inne śniadanie, mało dietetyczne i bardzo smaczne.
Alternatywą może być roladka z pandoro, rodzaj kłody wypełnionej kremem. Wystarczy pokruszyć 400g pandoro (można również użyć panettone, jeśli już otworzyłeś) i wymieszać je z 150g skondensowanego mleka, a następnie rozłożyć masę na arkuszu papieru do pieczenia, formując regularny prostokąt. Oddzielnie przygotuj krem: jogurt grecki, łyżkę miodu i owoce leśne. Rozsmaruj go na prostokącie pandoro i powoli, używając papieru do pieczenia, zroluj, formując “ślimaka”. Zawiń końce papieru do pieczenia i umieść w lodówce na co najmniej trzy godziny, a następnie pokrój na plastry.
Oczywiście to tylko kilka pomysłów, ale pandoro jest tak pyszne i delikatne, że z odrobiną fantazji i ogromną ochotą na coś smacznego, możesz stworzyć wiele innych, pysznych przygotowań.
Widzieliśmy, że pandoro jest skomplikowanym deserem, trudnym do przygotowania i zdecydowanie wymagającym. W czasie świąt dni zwykle są bardzo szybkie, każdy myśli przede wszystkim o zabawie, staje się nieco leniwy i ma ochotę spędzać czas w towarzystwie (i niech tak będzie). Dlatego zakup tego veronskiego ciasta D.O.C może być idealnym rozwiązaniem, aby cieszyć się pysznym deserem, nie rezygnując z godzin, które możesz przeznaczyć na siebie lub bliskich.
Ale jak wybrać idealne pandoro, które zyska uznanie zarówno dorosłych, jak i dzieci, kiedy tylko zostanie postawione na stole?
Jak zawsze, w takich okolicznościach z pomocą przychodzi nam etykieta. Przy zakupie tego rodzaju, zawsze warto rzucić okiem na listę składników, aby sprawdzić skład ulubionego ciasta, zwłaszcza aby uniknąć zakupu niskiej jakości imitacji, które są coraz bardziej obecne na rynku.
Pandoro to ciasto o miękkiej konsystencji, bez skórki, o delikatnym aromacie masła i wanilii. Mąka, cukier, jajka, masło, drożdże, wanilia: kilka składników, ale wysokiej jakości. Na etykiecie powinny być wymienione te składniki i NIE powinny znajdować się tłuszcze pochodzenia roślinnego (chyba że jest to wegańskie pandoro, którego przepis jest całkowicie inny. W tym przypadku też musi być to zaznaczone na opakowaniu). Proces wyrastania, podobnie jak w przypadku panettone, powinien być długi i naturalny, i dobrze, aby na opakowaniu to określono.
Jak zapewne zauważyłeś, chodzi o niewiele rzeczy do zapamiętania, ale o proste porady, aby wybrać idealne ciasto na święta.
W razie wątpliwości, zajrzyj na nasz portal. Jesteśmy pewni, że znajdziesz dokładnie to, czego szukasz!
S&M
Polecamy spróbować
✔ Dodano produkt do swojego koszyka!
