Η αναγνωρίσιμη μυρωδιά φρέσκων γλυκών γεμίζει τον αέρα, αναγγέλλοντας την άφιξη των Χριστουγέννων στην Ιταλία. Είναι μια περίοδος κατά την οποία οι οικογένειες συγκεντρώνονται και μοιράζονται γαστρονομικές παραδόσεις που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά.
Συζητήσαμε προηγουμένως για το pandoro και το mandorlato και σήμερα θέλουμε να μιλήσουμε για άλλες περιφερειακές παραδόσεις.
Το πανετόνε, προερχόμενο από τον Βόρειο Ιταλία, είναι μια ελαφριά λιχουδιά με αρώματα εσπεριδοειδών και γλυκών φρούτων, που μετά από χρόνια βιομηχανίας σήμερα είναι ξανανακαλύφθηκε από τεχνίτες της γεύσης.
Η ιστορία του έχει τις ρίζες της τον 15ο αιώνα στο Μιλάνo.
Λέγεται ότι ο νεαρός Ulivo degli Atellani δημιούργησε αυτή τη λιχουδιά για να κατακτήσει την αγάπη της αγαπημένης του, κόρης ενός αρτοπαραγωγού. Μια παράδοση λέει ότι ο σεφ, που είχε αναλάβει το χριστουγεννιάτικο γεύμα του Ludovico il Moro, ξέχασε το γλυκό στον φούρνο και το έκαψε. Στη μέση της απόγνωσης, ένας βοηθός πρότεινε να χρησιμοποιηθούν όσα είχαν απομείνει στην αποθήκη, δίνοντας γέννηση στο πανετόνε.
Το pandoro, από την άλλη, είναι μια βερονέζικη ειδικότητα, σύμβολο των γιορτών. Η αστέρινη του μορφή και η κάλυψη με ζάχαρη άχνη θυμίζουν τη μαγεία των αστεριών τη νύχτα των Χριστουγέννων. Το 1884, ο Domenico Melegatti, ιδρυτής της βερονέζικης βιομηχανίας γλυκών, εισήγαγε το pandoro.
Η αυθεντική του συνταγή, που τροποποιούσε αυτήν ενός παραδοσιακού γλυκού, του λεβάνε, είχε τόση επιτυχία που κανένας μιμητής δεν κατάφερε να την επαναλάβει.
Σήμερα, το pandoro είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ιταλικά χριστουγεννιάτικα γλυκά (εδώ θα βρείτε περισσότερη ιστορία για το pandoro και το πανετόνε) και μπορεί να απολαύσει σε διάφορες εκδοχές, όπως γεμιστό με κρέμα ή καλυμμένο με σοκολάτα.
Στην Τοσκάνη, το panforte είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής: ένα πλούσιο και γεμάτο γλυκό, εμπλουτισμένο με μπαχαρικά, καρύδια και ξηρούς καρπούς, με μια ιστορία που χρονολογείται στο έτος Χίλια.
Στη Λάτιο, όμως, το pangiallo, με τις αμυγδάλες και τα γλυκά φρούτα του, είναι ένα αυθεντικό χρυσό κόσμημα που δεν μπορεί να λείπει από τα χριστουγεννιάτικα τραπέζια.
Αυτή η λιχουδιά έχει τις ρίζες της στην αυτοκρατορική εποχή και παραδοσιακά διανεμόταν κατά τη διάρκεια της γιορτής του χειμερινού ηλιοστασίου, συμβολίζοντας την επιστροφή του ήλιου.
Ο Νότιος Ιταλία είναι διάσημος για τις μοναδικές χριστουγεννιάτικες γαστρονομικές του παραδόσεις.
Στην Καμπανία, το rococò κυριαρχεί με τον ακαταμάχητο συνδυασμό αμυγδάλων, μελιού και φλούδας πορτοκαλιού, αλλά δεν είναι το μόνο γλυκό των εορτών: zeppole και mostaccioli παίζουν επίσης κεντρικό ρόλο στους χριστουγεννιάτικους εορτασμούς.
Στο Σαλέντο, όμως, οι cartellate, καλυμμένες με μέλι και vincotto, είναι τα τυπικά γλυκά των εορτών.
Η μορφή τους, σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, εκπροσωπεί την αχλύ ή τις μπάντες με τις οποίες τυλίχτηκε το Θείο Βρέφος.
Στην Ιταλία, τα Χριστούγεννα είναι μια έκρηξη γεύσεων και παραδόσεων.
Οι διάφορες περιοχές προσφέρουν μια ποικιλία από χριστουγεννιάτικα γλυκά, το καθένα με τη δική του ιστορία και σημασία.
Αυτά τα γλυκά δεν είναι απλώς φαγητό, αλλά ένας δεσμός με το παρελθόν και ένα σύμβολο οικογενειακής αγάπης.
S&M
Σας συνιστούμε να απολαύσετε
✔ Έχετε προσθέσει το προϊόν στο καλάθι σας!
