Rok pandemii przyniósł osiem nowych placówek Slow Food na listę, która gromadzi jedzenie i praktyki kulinarne do zachowania, wartościowania i popularyzowania w społeczeństwie, w trosce o zachowanie różnorodności biologicznej – zarówno kulturowej, jak i związanej z bogactwem gatunków zwierzęcych i roślinnych, które nas otaczają.
Slow Food oznacza zrównoważony rozwój, dalekowzroczność w docenieniu znaczenia zróżnicowanej i zrównoważonej diety dla naszego dobrego samopoczucia: oznacza obronę gatunków w drodze wyginięcia przed homogenizacją, na którą narażony jest rynek, także poprzez edukację i zwiększenie świadomości konsumentów.
Programowe założenia Stowarzyszenia Slow Food na lata 2021-2025 mają na celu podkreślenie znaczenia dostępu do „dobrej, czystej i sprawiedliwej” żywności, która nie powstaje w wyniku bezwzględnej eksploatacji ziemi i jej zasobów, lecz z poszanowaniem rytmów Matki Natury, oddalając się od marnotrawstwa i „szybkiego życia” promowanego przez konsumpcjonizm.
Produktami-symbolami powyższych zasad są właśnie placówki Slow Food, których w sumie jest ponad 350 tylko na terenie Włoch: wśród nich znajdziemy te naj “młodsze”, niedawno włączone do listy (regularnie aktualizowanej).
Ekotyp pochodzący z Kampanii, Fasola di Gorga to roślina strączkowa, która, jak mówi legenda, podobała się królowej Habsburgo Marii Karolinie, królowej Neapolu, która chwaliła jej słodycz. Mała, biała fasola, o której mówimy, ma delikatny smak i doskonałą strawność, szybko się gotuje i jest już zawarta w typowym przepisie, zwanym „ciccimmaretati” (jest to zupa przygotowywana w Cilento z różnymi roślinami strączkowymi: to danie ma nawet swoje święto w miesiącu sierpniu!).
Nie opuszczając innego regionu, znajdziemy w Kampanii również placówkę Slow Food Pecorino di Carmasciano, uzyskiwaną z mleka dwóch różnych ras owiec, Laticauda i Bagnolese: znajdujemy się w małym obszarze wypasu w Dolinie Ansanto, charakteryzującym się specyficzną obecnością wydzielin siarkowych. To właśnie siarka nadaje aromat mleku, z którego następnie, po optymalnym dojrzewaniu przez 12 miesięcy, uzyskuje się ten pyszny pecorino, produkowany od lutego do lipca.
Na koniec, również z Kampanii pochodzi cebula Airola, zbierana ręcznie i przeznaczona do delikatnego doprawiania sałatek lub do przygotowania charakterystycznego sosu do makaronu.
Chociaż są jedną pozycją w wykazie placówek z 2020 roku, antyczne melony z Reggio Emilia są w rzeczywistości całą kategorią dyniowatych, która obejmuje melony siatkowe, takie jak ramparino, melony gładkie jak rospo i melony zimowe, takie jak melon bananowy Santa Vittoria, które są praktycznie niedostępne w GDO i nie nadają się do długoterminowego przechowywania. Razem z nimi, wśród ostatnio włączonych placówek romagnolskich, znajdziemy również brzoskwinie z wgłębieniami, znane również jako „brzoskwinie z Massa Lombarda”, które zbiera się od połowy sierpnia do połowy września.
Oprócz cebuli Airola, na liście placówek Slow Food znajduje się również cebula czerwona Breme, ogromna i słodka odmiana, uprawiana również w Piemoncie: uprawiana przez zakonników benedyktyńskich z doliny Lomellina, używana jest na surowo lub gotowana, aby przygotować również konfitury, dżemy i musztardy.
Przechodząc do Tivoli, znajdziemy winogronca, które od czasów rzymskich charakteryzuje krajobraz tiburtino; placówka winogron Pizzutello obejmuje również techniki uprawy tej odmiany, związane z typowym systemem pergoli z drewnianymi słupami, które z biegiem czasu zostały zastąpione metalowymi i betonowymi strukturami, znacznie mniej kompatybilnymi zarówno z roślinami, jak i z krajobrazem.
Na koniec, ostatnia placówka, o której będziemy mówić, jest z Umbrii: mowa o gryce z Vaneriny, naturalnie pozbawionych glutenu i uprawianych przez zaledwie trzech producentów.
S&M
Polecamy spróbować
✔ Dodano produkt do swojego koszyka!
