Polenta è starym rustykalnym jedzeniem, które przetrwało wieki tradycji, aby stać się jednym z najbardziej ukochanych i wszechstronnych dań w naszym kraju.
Dziś odkryjemy jej różne regionalne odmiany oraz jak polenta stała się celebracją skromności, rodziny i tożsamości kulinarnej.
Polenta, oprócz tego, że jest ponadczasowym daniem (tutaj znajdziesz wszystkie rodzaje polenty w sprzedaży online), występuje w różnych formach i kolorach w całych Włoszech. Trzy podstawowe kategorie polenty to: czarna, żółta i taragna.
1. Polenta czarna, przygotowywana z mąki z gryki, oferuje intensywny i aromatyczny smak, szczególnie ceniony w regionach górskich.
2. Polenta żółta, w różnych odmianach bramata i fioretto, wyróżnia się swoją wszechstronnością i konsystencją, stając się idealnym towarzyszem dla szerokiej gamy dodatków i składników.
3. Polenta taragna, z mąki pełnoziarnistej z pszenicy zmieszanej z gryka, jest wzbogacana serem i masłem; idealnie komponuje się z zajęczym, kiełbasą i grzybami.
Na Północy Włoch polenta króluje, wyróżniając się różnorodnością i specyficznymi smakami w poszczególnych regionach alpejskich.
W Valle d'Aosta polenta jest bogata i smaczna, przyprawiona lokalnymi serami, takimi jak toma i fontina.
W Piemont, poza serami, polenta staje się bardziej wyrafinowanym daniem dzięki dodatku masła i plasterków trufli z Alby.
W Lombardii polenta żółta, przygotowywana z mąki kukurydzianej, towarzyszy tradycyjnym potrawom, takim jak "bruscitt", czyli pokrojona wołowina smażona na patelni z masłem i słoniną; przyprawiona czosnkiem i nasionami dzikiego kopru, a na koniec skropiona czerwonym winem.
Biała polenta typowa dla Treviso i wnętrza Wenecji, pochodząca z odmiany kukurydzy Biancoperla, ma delikatniejszy smak i drobniejszą konsystencję, które harmonijnie współgrają z duszonymi daniami rybnymi, takimi jak dorsz lub kalmary w sosie.
W Trentino Alto Adige, polenta taragna, owoc mieszanki mąki żółtej i gryki, wyróżnia się intensywną konsystencją i rustykalnymi smakami, idealnymi do dziczyzny duszonej.
Na koniec, w Friuli Venezia GiuliaTa prosta i sycąca polenta może być spożywana sama lub z różnymi rodzajami dziczyzny lub ryby.
W Modenie jada się Calzagatti, kompletne danie z polenty i duszonymi fasolami. Jej szczególna nazwa wynika z legendy otaczającej ich powstanie: gospodyni, potykając się o kota, przypadkowo wymieszała duszone fasole z polentą.
W Marche polenta jest "rozciągnięta", mająca bardziej delikatną konsystencję, serwowana na drewnianym stole, a następnie przyprawiana bogatym sosem na bazie kiełbasy i żeberek.
W Umbrii polenta z Valnerina, przygotowywana z mąki orkiszowej, łączy się z soczewicą i kiełbasą gotowaną na pomidorach, tworząc smaczną potrawę, która celebruje lokalne specjały.
W przeciwieństwie do oczekiwań, polenta jest również rozpowszechniona na Południu i na wyspach.
Macc accunc Molisano widzi kawałki polenty serwowane z sosem z kiełbasy w tłuszczu i pecorino.
W Puglii polenta barese, znana również jako Frascaddus, łączy klasyczną żółtą polentę z podsmażoną cebulą oraz obfitą ilością pecorino.
W Kampanii pozostałości polenty znajdują nowe życie w smacznych scagliuzzi neapolitańskich, podczas gdy w Kalabrii fhriscatula, typowa polenta, łączy się z brokułami podsmażanymi z czosnkiem i oliwą.
Na Sycylii frascatula wyróżnia się dodatkiem buraków i kopru włoskiego, podczas gdy na Sardynii polenta jest serwowana w stylu molisańskim, podawana z kiełbasą i pecorino.
Aby uczcić bogatą historię i różnorodność polenty, 9 października obchodzi się Krajowy Dzień Polenty. To kulinarne święto daje okazję do dzielenia się historiami, przepisami i, przede wszystkim, smakami z przyjaciółmi i rodziną. Dzięki swojej wszechstronności i adaptacyjności polenta zdobyła podniebienia Włochów, stając się nieodłączną obecnością na stołach w całym kraju.
S&M
Polecamy spróbować
✔ Dodano produkt do swojego koszyka!
