Azienda Agricola Luigi Ruffo

Λουίτζι Ρούφο, πότε το λάδι γίνεται πάθος

Η συνομιλία με τον Λουίτζι Ρούφο είναι πάντα ευχαρίστηση και ανακάλυψη, αυτό που προκύπτει από τις αφηγήσεις του και τα χέρια του είναι το βαθύ πάθος που έχει αυτός ο γεωργός για την γη του, τους ελαιώνες του και τις πολύτιμες μέλισσές του, τις οποίες, με μια νότα τρυφερότητας, αποκαλεί ακούραστες εργάτριες.

Η πιο επίπονη αλλά γεμάτη ικανοποίηση περιπέτεια αρχίζει το 2006, όταν ο Λουίτζι κληρονομεί από τον πατέρα του έναν μικρό ελαιώνα που θα γίνει ο πυλώνας της γεωργικής του επιχείρησης. Στα χρόνια που ακολουθούν, χάρη σε μια θερμή περιέργεια και απόλυτη αφοσίωση, αυτός ο νέος γεωργός αρχίζει να πειραματίζεται με νέες τεχνικές φυσικής καλλιέργειας, που βασίζονται στον απόλυτο σεβασμό των φυτών και στην επιλογή να μην χρησιμοποιούνται χημικά προϊόντα υψηλής ρύπανσης.

Μια γεωργική επιχείρηση όπου η φύση καθορίζει τους ρυθμούς

Όλες οι διαδικασίες καλλιέργειας και επεξεργασίας των προϊόντων ακολουθούν ένα αυστηρό πιστοποιημένο βιολογικό κανονισμό από τον φορέα ICEA. Οι περιορισμένες διαστάσεις της γεωργικής επιχείρησης επιτρέπουν επίσης την εφαρμογή χειρονακτικών μεθόδων εργασίας και την παρακολούθηση καθημερινά της παραγωγής και του επιπέδου ευημερίας των καλλιεργειών.

Στην επιχείρηση του Λουίτζι η απόλυτη κυρία είναι η Φύση που καθορίζει τους ρυθμούς και καθορίζει έτσι την ετήσια παραγωγή. Πιστεύοντας ακράδαντα σε μια γεωργία που δεν επιβαρύνει τους νόμους της φύσης, στις φυτά δεν επιβάλλεται καμία μόρια χημικών συνθέσεων για να επιτευχθεί η επιθυμητή παραγωγή. Οι καρποί συλλέγονται χειρονακτικά μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου και η άλεση των ελιών γίνεται δύο φορές την ημέρα για να διατηρηθούν οι ποιοτικές τους χαρακτηριστικές.

Για κάθε ποικιλία το πιο κατάλληλο έδαφος

Χάρη και σε ένα ιδιαίτερα ευνοϊκό έδαφος για την καλλιέργεια της ελιάς, ο Λουίτζι καταφέρνει να παράγει λάδι εξαιρετικής ποιότητας, τόσο εκτιμημένο που η κράτηση είναι σχεδόν απαραίτητη. Η επιχείρηση βρίσκεται στο Cellore di Illasi, στην ανατολική Βερόνα, στις πλαγιές του όρους Garzón όπου το μικροκλίμα και το εξαιρετικά ασβεστολιθικό έδαφος επιτρέπουν τη μέγιστη έκφραση της ποικιλίας Grignano, μιας ποικιλίας που έχει προέλευση από το Brasciano και μεταφυτεύτηκε στη Βερόνα γύρω στο 1800, με την ιδιαιτερότητα ότι είναι πολύ ανθεκτική σε κρύες και υγρές κλιματικές συνθήκες και διαθέτει μια μοναδική αρωματική δύναμη.

Με την πάροδο του χρόνου, οι εκτάσεις της ανατολικής Βερόνας που έχουν σταδιακά επεκτείνει την γεωργική επιχείρηση, έχουν επιλεγεί στα γειτονικά χωριά με εξαιρετική προσοχή και με στόχο την εύρεση των πιο κατάλληλων και ενεργών εδαφών για κάθε ποικιλία, διαφοροποιώντας έτσι την παραγωγή του λαδιού. Για παράδειγμα, στο Colognola ai Colli καλλιεργείται το Leccino που μας προσφέρει ένα λάδι με αρώματα από βότανα και άγρια αρώματα τυπικά της ποικιλίας, συνδυασμένα με νότες από πυρόλιθο και καπνιστό που προέρχονται από την ηφαιστειακή φύση του εδάφους, που είναι τυπική της περιοχής.

Αντίθετα με τους ελαιώνες του Montorio, μια από τις περιοχές όπου η καλλιέργεια της ελιάς χρονολογείται από τις πιο αρχαίες εποχές, παράγεται το Valpolicella DOP, ένα λάδι εξαιρετικά ισορροπημένο χάρη στην ηλικία των φυτών που φτάνουν να ξεπερνούν τα 500 χρόνια.

Οι μέλισσες: από φυσική τεχνική για την καλλιέργεια της ελιάς σε αμόλυντο μέλι

Μεταξύ των βιολογικών τεχνικών που χρησιμοποιεί ο Λουίτζι είναι και η χρήση αφεψημάτων από φαρμακευτικά και αρωματικά βότανα, ως φυσικά εντομοκτόνα και παρασιτοκτόνα, που προέρχονται και από τη δουλειά των μελισσών. Ωθούμενος ακριβώς από αυτά τα εναλλακτικά μοντέλα, το 2019 ο Λουίτζι αποφασίζει να εμπλουτίσει περαιτέρω την εμπειρία του δοκιμάζοντας την παραγωγή μελιού. Επισκεπτόμενος την γεωργική του επιχείρηση, μπορεί κανείς να θαυμάσει και να αγγίξει τα δέκα μικρά και πολύχρωμα μελίσσια που βρίσκονται κατά μήκος του αρχαίου μονοπατιού της Λάνας, όπου το αμόλυντο περιβάλλον επιτρέπει στις μέλισσες να συλλέγουν υγιή και απαλλαγμένα από χημικές ρυπάνσεις νέκταρ. Με τη βοήθεια αυτών των μικρών πλασμάτων, ο Λουίτζι σήμερα παράγει 5 τύπους μελιού: ανθόμελο, κερασιά, ακακία, ταραξάκο και κάστανο.